Hoe de politieke toekomst van Duitsland er uit zal zien, is ook voor Duitslandkenner Geert Van Istendael koffiedik kijken. Een ding is zeker. Schulz en Merkel staan voor een zware uitdaging.

Hebben we dankzij de Miss België verkiezingen de vrouwelijke tegenhanger van Vincent Kompany gevonden?

Deze column gaat niet over Jihad – daar is meer dan genoeg over geschreven –, deze column gaat over verbondenheid.

‘Als progressieve intellectuelen de welluidende, maar niet noodzakelijk correcte baselines van rechts gaan herhalen, dan kunnen we terecht stellen dat rechts in een gecapitonneerde zetel zit’, reageert Bieke Purnelle op uitspraken van David Van Reybroeck en Patrick Loobuyck in een interview afgelopen week.

Amerikaans president Donald Trump richt zich tot de lezers van MO* en wil hen waarschuwen voor het nieuws dat MO* verspreidt. Hij wil dat de lezers van MO* de juiste keuzes maken in 2018.

Aya Sabi is er nog niet in geslaagd om een olifantenvel te kweken tegen dagelijks racisme. Gelukkig, want haar grootste angst is om haar geloof in de mensheid te verliezen, om niet meer geraakt te worden. Ze hoopt dat we in 2018 allemaal ‘onder die deken van dons, dat zachte verraad, het sluipende gif vandaan kruipen.’

Na Malta zijn we het meest dicht geplamuurde en vol gepropte land van Europa. Malta, moet je weten, is een rots in de zee. Wij zijn een betonnen vlakte aan de zee. In haar nieuwjaarsbrief doet Tine Hens een oproep om meer aandacht te besteden aan het creëren van open ruimte.

MO*columniste Bie Vancraeynest wilde niet al teveel wensen. Geen wensen zenden, geen wensen ontvangen. Geen momentum, geen kantelpunt, geen ‘vanaf nu’. Maar nadat ze er een luidop heeft uitgesproken, is de rest niet meer te stoppen.

Goede voornemens voor de volgende jaren. Laten we het stilstaan herwaarderen als een vorm van vooruitgaan. Misschien gaan we dan wel niet achteruit.

MO*columniste Ikrame Kastit wil ‘de muren van de patriarchale burcht slopen’, want pas dan kunnen we het jaar van de vrouw vieren. 

We vroegen MO*redacteur Samira Bendadi om een nieuwjaarsbrief te schrijven maar ze verkoos een cursiefje. Een genre dat ze zelf graag leest. 

‘De “morgen” waar mijn vader zich zorgen over maakt is de toekomst van mijn dochter.’ MO*columnist Bleri Lleshi getuigt hoe hoop ons vooruit stuwt, ook als we worden bevangen door bezorgdheid.