Soms verlangt een mens naar wat stilte, in het voortdurend gekakel over wat mag en niet mag en over wie wel en wie niet, en hoe onrechtvaardig dat wel is. Soms kan het helpen om gewoon te kijken naar wat is, schrijft columnist Jan Mertens.

Anti-Chinese sentimenten flakkeren op door de coronapandemie, en dat getuigt van een gebrek aan historische kennis, schrijft columniste Ching Lin Pang. De pandemie is eerder een aanleiding dan een oorzaak voor de heropleving van Chinezenhaat, die diepgeworteld is in de westerse maatschappij.

MO*columnist Geert Van Istendael kijkt vooruit naar een superverkiezingsjaar in Duitsland. Maar hij is er niet gerust op. ‘Ik vraag me af of Europa zonder een stabiel Duitsland wel naar behoren kan functioneren.’

Walter Zinzen doet in zijn maandelijkse MO*column een niet mis te verstane oproep aan de verkozenen des volks. Of ze alstublief hun mand willen verlaten, niet om een beetje te keffen, maar om luid en zonder ophouden te blaffen? En de voorzitters? Die moeten doen waarvoor ze zijn aangesteld.

MO*columniste Bieke Purnelle vraagt zich al decennia af wat ‘de juiste toon’ is en hoe je onrecht tegenover vrouwen het beste kan aankaarten. ‘Feminisme moet gezellig zijn’. Alleen: gezelligheid wordt schromelijk overschat, vindt ze. Onrecht wegwerken is namelijk geen vreedzaam theekransje.

'Ik moet erop anticiperen dat mijn gedrag vatbaar is voor een verkeerde interpretatie', bedenkt MO*columniste Naima Charkaoui zich. 'Want een uitschuiver straalt af op alle mensen met een migratieachtergrond.' Of hoe elke dag een kwestie is van voorkomen dat je mogelijke vooroordelen bevestigt.

Kun je nog vertrouwen op de ritmes van de tijd?, vraagt columnist Jan Mertens zich af. We verlangen naar een lineair tijdsverloop van het vooruitgangsdenken, en dat heeft de cyclische tijd van de natuur uit balans gebracht. ‘De klimaatverandering zal ons tijdsbesef fundamenteel onderuithalen.’

K-pop en Japanse boybands zijn in China een groot succes, tot ergernis van de overheid. “Verse vleesjes” verstoren immers de nationale beeldvorming van een vitaal en krachtig China als opkomende supermacht. Zal het beleid voor vermannelijking succes boeken?, vraagt columniste Ching Lin Pang zich af.

Corona heeft ons, West-Europeanen, verlost van 'onze laatste restjes voos superioriteitsdenken', schrijft MO*columnist Geert Van Istendael. Maar niet van onze obsessie met totale controle. 'Ons soort samenlevingen is verslaafd aan controle. Alleen: de boel raakt niet onder controle.'

Het planten van bomen scoort bijzonder hoog, leidt journaliste Tine Hens af uit wat politici tegenwoordig graag tonen op sociale media. Net zoals de politieke recuperatie ervan, stelt Tine Hens vast. ‘Mochten we aan hetzelfde tempo bomen planten als we beton gieten, dan had minister Demir haar bomenquota nu al gehaald’.

Begijn Le Bleu begrijpt niet waarom de landbouwlobby een bom legde onder de Europese Green Deal. Zeker nu duurzaamheid zo belangrijk is geworden. De wetenschap is er nochtans al lang uit: intensieve landbouw loopt steeds meer tegen zijn eigen grenzen aan.

Hij zou de mensenrechten in Congo doen naleven. Dat beloofde president Tshisekedi bij zijn aantreden in 2019. Van die belofte is tot nu toe evenwel niks in huis gekomen, schrijft Walter Zinzen.