Thailand heeft er een woelig weekend op zitten. In Bangkok is twee dagen op rij betoogd voor meer democratie in wat wordt gezien als de grootste manifestatie in zes jaar tijd.

Afghanistan is sinds 9 maart een republiek met twee presidenten. Maandag leverde dat opvallend politiek theater op, maar nieuw geweld dreigt. De Taliban wrijven alvast in hun handen, de burgers vrezen het ergste. Wie zich afvraagt wat al die Afghanen aan de Griekse grens doen, moet maar naar Kaboel kijken.

De MO*redactie vat 2019 samen in beeld, en de keuze van hoofdredacteur Gie Goris valt op Narendra Modi, in veelvoud. ‘Het was kiezen tussen oorzaak of gevolg. Tussen een triomferende Modi, in mei herverkozen tot premier van India met absolute meerderheid, of woedende menigten op straat tijdens de demonstraties in december tegen Modi’s beleid. ...

Een week geleden leek de eerste horde op weg naar vrede in Afghanistan genomen: de VS en de Taliban waren tot een akkoord gekomen. Intussen is er niets over van de voorzichtige hoop dat er ook onderhandelingen met de Afghaanse regering zouden komen. De Afghanen houden de adem in en vrezen voor meer geweld.

Op 30 mei werd Narendra Modi ingezworen voor een tweede termijn als premier van India. Zijn partij, de hindoenationalistische BJP, behaalde een nog grotere overwinning dan vijf jaar geleden. Wat betekent die volgehouden bocht naar een hindoe-India?

India is de voorbije vijf jaar geregeerd door de hindoenationalistische partij BJP en dus kregen de talloze hindoe-organisaties meer slagkracht dan ooit. Is premier Modi de wegbereider voor een religieuze natie? Of is het uiteindelijk een neoliberaal project in een saffraangeel jasje? 

India, de grootste democratie ter wereld, gaat vanaf 11 april tot 19 mei naar de stembus. Het is nog allesbehalve duidelijk wie de verkiezingswinst naar zich toe gaat trekken, zegt Ian Hall, plaatsvervangend onderzoeksdirecteur bij het Griffith Asia Institute in Queensland. Maar wie een gok wil wagen, moet kijken door de bril van de media, zeg ...

Dit weekend zijn er verkiezingen in Thailand. Dat gebeurt voor het eerst sinds de militaire junta er vijf jaar geleden een staatsgreep pleegde. Volgens critici wordt dit niet de langverwachte terugkeer naar democratie. 

Imran Khan wordt formeel voorgedragen als nieuwe premier van Pakistan. De grote oppositiepartijen beraden zich nog hoe ze de nieuwe sterke man het leven en het bestuur zuur kunnen maken, maar daar zal de realiteit zelf wel voor zorgen. Want ook al is vriend en vijand het erover eens dat de overwinningsspeech van “IK” veelbelovend was, Pakistan blij ...

Bij de Pakistaanse verkiezingen afgelopen week delfden politieke partijen met een extremistische reputatie en kandidaten gelinkt aan verboden terroristische groepen het onderspit. Liberale krachten wisten de meeste steun te verwerven.

Pakistan is met 210 miljoen inwoners het tweede grootste moslimland ter wereld. Gelegen tussen India, Iran en China, verdient het alle aandacht. Zeker nu op 25 juli 106 miljoen Pakistanen een nieuw nationaal parlement en nieuwe provinciale parlementen kiezen .

Thailand wordt al vier jaar bestuurd door een junta en heeft een woelige geschiedenis achter de rug van militaire coups die burgerregimes omver werpen. Het ziet er niet naar uit dat het populaire vakantieland snel uit het politieke moeras geraakt.