Oxfam: rijkste 1 procent stoot evenveel uit als 5 miljard armste mensen op aarde

De rijkste 1 procent in de wereld stoot evenveel uit als de 5 miljard armste mensen op aarde, stelt Oxfam in een nieuw rapport. De ngo pleit voor een belasting op extreme rijkdom.

Oxfam baseert zich op cijfers van het Stockholm Environment Institute (SEI), en beoordeelt de consumptie van verschillende inkomensgroepen in 2019. Daaruit blijkt een enorme kloof tussen de uitstoot van de superrijken en het grootste deel van de mensen over de hele wereld.

De rijkste 1 procent (77 miljoen mensen) bleek in 2019 verantwoordelijk voor 16 procent van de wereldwijde uitstoot door consumptie – meer dan alle uitstoot uit het wegverkeer. Die uitstoot doet de klimaatwinst van bijna een miljoen windmolens teniet, en zal naar schatting 1,3 miljoen hittegerelateerde extra sterfgevallen veroorzaken, zegt Oxfam.

‘De superrijken plunderen en vervuilen de planeet tot het punt van vernietiging, waardoor de mensheid stikt in extreme hitte, overstromingen en droogte’, zegt Oxfam-directeur Amitabh Behar.

‘Jarenlang hebben we gevochten om een einde te maken aan het tijdperk van fossiele brandstoffen, om miljoenen levens en onze planeet te redden. Het is duidelijker dan ooit dat dit onmogelijk zal zijn als we geen einde maken aan het tijdperk van extreme rijkdom.’

‘Dat rijkdom niet belast wordt, zorgt ervoor dat de rijksten ons kunnen beroven, onze planeet kunnen ruïneren en de democratie in gevaar brengen.’

Ongelijkheid

Het rapport bewijst dat de klimaatontregeling en de ongelijkheid in de wereld een vicieuze cirkel vormen, zegt de ngo. Dat geldt ook voor de gevolgen van de klimaatcrisis: in landen met een grote ongelijkheid sterven zeven keer mensen door extreem weer.

Regeringen moeten die dubbele crisis aanpakken door de buitensporige uitstoot van de superrijken te belasten, zegt Oxfam, en de opbrengsten in openbare diensten en klimaatactie te pompen. Een belasting van 60 procent op de inkomens van de rijkste 1 procent zou de uitstoot sterker verminderen dan de totale uitstoot van Groot-Brittannië. Het zou meteen ook jaarlijks 6,4 biljoen dollar opleveren om de transitie van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energie te betalen.

‘We moeten dit verband expliciet maken’, zegt Behar. ‘Dat rijkdom niet belast wordt, zorgt ervoor dat de rijksten ons kunnen beroven, onze planeet kunnen ruïneren en de democratie in gevaar brengen. Maar die extreme rijkdom belasten transformeert onze kansen om zowel de ongelijkheid als de klimaatcrisis aan te pakken. Het gaat over duizenden miljarden dollars om te investeren in dynamische groene regeringen van de 21e eeuw, maar ook om opnieuw te injecteren in onze democratieën.’