Exclusief aanbod!

Ook voor mensen met minder aanleg voor flagrant cynisme is de electorale democratie vaak verworden tot een vorm van politieke marketing. De centrale vraag daarbij is steeds minder hoe mensen overtuigd kunnen worden van een bepaalde visie op mens en maatschappij. Het lijkt veeleer te gaan om hoe meeste mensen overtuigd kunnen worden hun stem aan de passerende politicus te geven.

In een notoir feodaal land als Pakistan is het doorslaggevende argument vaak gewoon intimidatie, de belofte op een baan of een eenmalig gratis avondmaal. Maar ook bij ons bepaalt marktonderzoek de politieke agenda meer dan andersom, en is er een tendens onder politici en opiniemakers om mee te bewegen met het verschuivende zwaartepunt van de “publieke opinie”, in plaats van om te vechten opdat dat zwaartepunt zich in de richting van de eigen overtuiging zou begeven.

Strijd om marktaandeel

Die vaststelling gaat in grote mate ook op voor de media. De commerciële druk op media perverteerde de vanzelfsprekende zoektocht naar een groot bereik tot een eenzijdig streven naar maximaal marktaandeel. Wat telt, is niet langer het inzicht dat bij de mediagebruiker ontstaat en dus zijn of haar capaciteit om als een bewuste burger vorm te geven aan de samenleving, maar de impact die de adverteerder kan realiseren door van het medium gebruik te maken.

In de strijd om marktaandeel werden de voorbije jaren gratis cd’s en dvd’s, gekleurde condooms en verre reizen ingezet –equivalenten van wat Pakistaanse politici bovenhalen om hun maktaandeel te vergroten. Nochtans, zo bevestigt de secretaris-generaal van de internationale journalistenfederatie Beth Costa: ‘Journalisten zijn er om de gemeenschap te dienen en te vechten voor democratie, mensenrechten en gerechtigheid.’ De kloof tussen dat hooggestemde ideaal en de alledaagse mediawerkelijkheid is onhoudbaar groot gewoorden.

Verzameld werk van Mister Bean

Vragen lezers cd’s en dvd’s, gekleurde condooms en verre reizen?

‘Neutraliteit bestaat niet’, zegt de Braziliaanse Beth Costa nog. Dat klopt. Daarom beweert MO* ook nooit dat wij onverschillig staan tegenover de richting die de wereld uitgaat.

Tot de kernthema’s die de redactie voortdurend in de gaten houdt, behoren dan ook ongelijkheid, klimaat en diversiteit. Het engagement dat wij in dit blad vormgeven, trapt niet in de val van een politiek opbod waarin niet de feiten, maar de verwoording een centrale plaats innemen –al beseffen wij als schrijvende pers beter dan wie ook dat de verwoording van een probleem of een oplossing op zich ook een feit is en een enorme impact op de verdere ontwikkeling van een samenleving kan hebben. Als wij kritisch staan tegenover onze eigen intuïties pro herverdeling, transitie en respect voor diversiteit, dan is dat vooral om te voorkomen dat we blinde vlekken creëren, een journalistieke erfzonde die we proberen vermijden.

Wij beseffen dat het streven naar feiten-gebaseerde, geëngageerde journalistiek met een voortdurende blik op de hele wereld en met bijzondere aandacht voor de ontwikkelingskansen van de miljarden armen niet klinkt als de belofte op de cd-box met het Verzameld Werk van Mister Bean. So be it.

Wij geloven niet in het voortdurend wisselen van partij of perspectief om de lezer te behagen. We bieden die lezer (m/v) gewoon inzichten en verhalen die ertoe doen. Die duidelijk maken waarom de zaken in deze wereld vierkant draaien –voor de meerderheid. En die duidelijk maken dat die meerderheid niet bij de pakken en de problemen blijft zitten, maar haar eigen kansen en perspectieven creëert. Goed nieuws, toch?