"Afghanistan heeft minder VS-troepen nodig"

In een 63 pagina’s tellende analyse betoogt luitenant-kolonel Daniel L. Davis dat het te laat is om meer troepen naar Afghanistan te sturen. “Veel deskundigen waarschuwen dat onze aanwezigheid in Afghanistan tijdens de voorbije acht jaar er al voor gezorgd heeft dat een aanzienlijk deel van de bevolking het Amerikaanse leger als een bezettingsmacht ziet” schrijft hij. Als de veertigduizend nieuwe troepen er komen op vraag van generaal McChrystal, dan “zal dat probleem alleen maar erger worden”.
Davis was in 2005 verbindingsofficier tussen het Combined Forces Command - Afghanistan (CFC-A) en het Central Command, net op het moment dat het Afghaanse verzet een probleem werd. Hij had er uitgebreide contacten met hoge officieren en reisde het hele land rond. Zijn analyse is naar eigen zeggen gebaseerd op zijn persoonlijke ervaringen, maar ook op de vele gesprekken die hij heeft gehad met Amerikaanse officieren die onlangs zijn teruggekeerd uit Afghanistan. “Het merendeel zijn mannen die op het terrein actief zijn geweest”, zegt hij. “Ze hebben een andere visie dan wie in de hoofdkwartieren werkt.”

Go deep

In zijn analyse pleit Davis daarom voor een go deep-strategie als alternatief voor de go big-aanpak van McChrystal. Davis ziet meer heil in een terugtrekking van het gros van de troepen in achttien maanden. Enkel de special forces zouden achter blijven, samen met troepen in Kaboel. De speciale eenheden zouden een “agressieve antiterrorismecampagne” blijven voeren tegen figuren van de taliban en Al-Qaida, terwijl de troepen in Kaboel leger en politie van de Afghanen trainen.
Als de conventionele troepen teruggetrokken worden van het platteland, voert Davis aan, neem je een “makkelijk te identificeren en winstgevend doelwit weg van de rebellen”. Meestal vallen die rebellen de Amerikaanse stellingen immers niet aan om militaire redenen, maar om propaganda te voeren.

Problemen

Bovendien bevat de strategie van McChrystal een aantal tekortkomingen, zegt Davis. De go big-strategie zou veel meer troepen nodig hebben dan McChrystal voorstelt. Het opleiden van de 400.000 Afghaanse militairen en politieagenten alleen al zou achttien Amerikaanse brigades vereisen.
De doelstelling van de 400.000 militairen en politieagenten zou  bovendien op zichzelf al een probleem vormen, omdat de kosten tot vier keer het Afghaanse bruto binnenlands product zouden bedragen. “Het zou onverantwoord zijn om de het leger tot die niveaus te doen groeien”, schrijft Davis. “Je overtuigt honderdduizenden jonge Afghanen om militair te worden, je traint ze en voorziet ze van wapens, maar als de middelen op zijn vallen ze met tienduizenden tegelijk zonder werk.” Het resultaat zou vergelijkbaar kunnen zijn met wat in Irak gebeurde na de invasie in 2003.
Bovendien, zegt de luitenant-kolonel, is er steeds meer bewijs dat de groeiende woede bij de bevolking om misbruiken door de Afghaanse Nationale Politie de steun voor het verzet doet toenemen. Hij pleit er dan ook voor om niet meer dan 134.000 soldaten en 80.000 politieagenten op te leiden.

Washington

De go deep-strategie vindt in Washington alvast weerklank. Kolonel Patrick Lang, voormalig inlichtingenofficier voor het Midden-Oosten, vindt het een “eerlijk alternatief voor de inschatting van generaal McChrystal”.
Maar niet enkel collega-militairen houden rekening met de mening van Davis. Ook in het Witte Huis gaan stemmen op om de inspanningen in Afghanistan meer als een operatie tegen het terrorisme te zien dan als een grootschalige oorlog tegen rebellen.