Na meer dan een jaar in Istanboel begrijp ik al goed Turks. Ik begrijp de woorden van grappende taxichauffeurs, verkopers om de hoek, straatmuzikanten, conversaties van medestudenten. Bij mijn terugkomst in dit land in september merkte ik in hun woorden het voor mij nieuwe ‘patlamak’ op: ontploffen. Sindsdien bijna dagelijks verwerkt in ...

Mijn trouw en bekering waren aparte gebeurtenissen, met de nodige dosis humor en een vleugje surrealisme. Maar voor ons was het vooral een ongebruikelijk afscheidsfeest voor onze afreis naar Teheran.

‘Het bereiken van gendergelijkheid en het opheffen van armoede maken deel uit van dezelfde strijd.‘ Cihan Sultanoğlu aan het woord op Internationale Vrouwendag.

De kwestie Kasjmir is in India altijd al hypergevoelig geweest, maar onder de hindoenationalistische premier Modi lijken dissidente opinies hierover een misdaad te worden. Hoe lang blijft India nog de “grootste democratie ter wereld”?

Vrijdag 29 Januari 2016, Amsterdam. Ik heb het gevoel dat ik een trouwfeest binnenval. Een heel groot, heel internationaal feest. Ik sta in de grote zaal van Pakhuis de Zwijger. Het is mijn eerste Eat to Meet met vluchtelingen. Het concept is eenvoudig: nodig vluchtelingen en Amsterdammers uit, zet wat gerechten in het midden, en conversatie zal pl ...

Vier dagen nu al. Nog maar. En wow. Wat een overload aan indrukken. Blacks, whites, coloureds, Indians; allemaal zijn ze thuis in de democratie die Zuid-Afrika sinds Madiba is. En dat is prachtig. Maar het voelt vreemd ook.

Ze zeggen dat je iets pas mist als het er niet meer is. Dat je de aanwezigheid van iemand pas opmerkt als deze plots afwezig is. En inderdaad. De vertrouwde uniformen die ik automatisch associeer met het straatbeeld. Ze zijn er niet. De straathoeken, daar zouden ze toch moeten zijn. Ik graaf in mijn herinneringen, leg mijn wandelingen door Managua ...

Na zes weken stage in een favela, het leven in een Braziliaanse grootstad en een reis van een maand langs natuur- en wereldwonderen heb ik een steekproef kunnen nemen van de Braziliaanse bevolking. Ik heb gepraat met taxichauffeurs, kennis kunnen maken met rijke gezinnen, met kinderen uit de favela gespeeld, met Braziliaanse vrienden uitstappe ...

San Bernardino doet 'traditiegewijs' het debat rond vuurwapens opflakkeren. President Obama kwam voor de zoveelste keer op de nationale televisie zijn medeleven betuigen en veroordeelde de barbaarse moorden. Een hele natie verontwaardigd, geschokt, gedegouteerd. Een week later zijn we opnieuw volledig in de ban van Donald fucking Trump en ande ...

Vrijdagochtend in Ayacucho. Onder de brandende ochtendzon slenter ik naar de markt voor ontbijt. Ik koop voor twee sol chapla’s (typisch Ayacuchaanse broodjes) en krijg er twaalf in plaats van tien. “Alsjeblieft señorita, con su yapita.”1 Op analoge wijze bestel ik een glas ananassap dat meteen weer wordt bijge ...

Over het wennen aan de schoonheid en de ongelijkheid in het diepe zuiden, en de recente rellen in het paradijs van Zuid-Afrika.

De polariserende retoriek die momenteel hoogtij viert is een groter gevaar voor onze samenleving dan het gevaar van de terroristen zelf. Terrorisme de wereld uit bombarderen is niet mogelijk mits onze maatschappelijke cohesie groeit. Het Parijs-drama vanuit een Vlaams-Amerikaans "vluchteling" perspectief.