De Belgische justitie lijkt zich af te wenden van de Europese, juridische traditie van vrije meningsuiting en bescherming van opinies en spot. John Vandaele en Gie Goris vinden dat de maatschappelijke reactie daarop wel wat forser mag. Tenzij we bereid zijn straks in een land te leven waarin de rijken en de machtigen niet langer over de hekel gehaa ...

De Vlaamse Verening van Journalisten (VVJ) neemt met verbijstering kennis van een tweede veroordeling, op nog geen maand tijd, van journalisten die op de meest normale wijze gebruik maken van hun vrijheid van meningsuiting.

Maandagochtend om 6 uur 15 moet de 20-jarige Parwais Sangari op het vliegtuig stappen richting Afghanistan. Alweer een pijnlijk verhaal dat boven water komt. Voor velen onder ons een déjà vu.

Het is moeilijk om mainstreammedia wakker te schudden voor het gevaar van racisme en islamofobie. Vormen van uitsluiting in 'moslimlanden' ver weg lijken belangrijker dan discriminatie van moslims in eigen land. Waar blijft de stem van politieke vertegenwoordigers van etnisch-culturele minderheden?

“Fritz?”“Jawohl!”“Gooi er nog eens ene op het vuur!”“Jawohl!”

Met temperaturen tot -20 graden komen de daklozen terug in het beeld. Er wordt beroep gedaan op onze medemenselijkheid om ze op te vangen, maar zolang het beleid onmenselijk blijft zal er bitter weinig veranderen.

De vakbondsbetoging van volgende week maandag ligt op zowat ieders lippen. Furieuze debatten worden gevoerd op het werk, op café en in de virtuele kroeg. Waarom is me echter niet helemaal duidelijk. Als drie vakbonden één dag het land willen platleggen is het kot blijkbaar te klein.

Soms eens wat tussen de lijnen van berichten in de krant te lezen is veel interessanter dan de boodschap op zich. Bij enkele van ’s lands meest gevraagde opiniemakers is dat bijna altijd het geval.

Vertegenwoordigers van minderheidsgroepen piekeren zich suf over de juiste woorden voor migratie en handicap. Alsof het gaat om taboes of ongeneeslijke ziektes. Hun omzichtigheid schrikt niet alleen mediamakers, maar ook de doelgroep af.

Op maandag 18 april stelde het Belang van Limburg haar nieuwste project voor: Het belang van Genk. Het Belang van Limburg gaat hun krant uitbreiden met een bijlage volledig geschreven door de Genkenaar. Het klonk als een sociaal én sympathiek initiatief dat enthousiasme bij mij opwekte.

Aviel Verbruggen, hoogleraar energie- en milieu-economie aan de Universiteit Antwerpen, vindt dat het atoomenergiedebat geen debat is. In dit opiniestuk stelt hij dat de atoomlobby via dure desinformatiecampagnes het Trojaanse paard van de atoomenergie in onze samenleving wil laten consolideren.

De media belazeren ons. Dat werd in de eerste aflevering van Basta duidelijk. In die uitzending zagen we hoe de geschreven pers verzonnen tekstberichten van de makers van Neveneffecten overnam. Waanzin. Daarmee nemen zij zichzelf en hun lezers niet serieus.