Hoe gevaarlijk is Duitsland? Die vraag stelt MO*columnist Geert van Istendael zich. ‘Nee, het bruine beest is niet dood en dat monster heeft zijn hol vlak naast ons land.’

‘De eerste dag van de Russische invasie zijn duizenden Oekraïense Hongaren gevlucht naar Hongarije. Het was een nachtmerrie.’ En dat is het nog steeds, want de oorlog maakt deze historische minderheid in Oekraïne tot speelbal van Kiev én Boedapest.

Doorgedreven pacifisme met een oproep tot ontwapening is allesbehalve een teken van zwakte, schrijft MO*columnist Thomas Goorden. ‘Net in reactionair geweld zit geen greintje moed of creativiteit.’

Het aantal mensen dat wereldwijd op de vlucht is, rondt deze maand de kaap van 114 miljoen. Dat blijkt uit cijfers van de Verenigde Naties. Oorlog en extreem weer zijn de belangrijkste oorzaken voor de stijging.

Afghanistan is het slechtste land ter wereld om een vrouw te zijn, blijkt uit de laatste Women, Peace and Security (WPS) Index. Denemarken is dan weer het meest vrouwvriendelijke land.

Ooit kwamen ze zelf als vluchteling naar België, nu helpen ze Oekraïense vluchtelingen. Hoe vergelijken deze hulpverleners hun eigen ervaringen met wat vandaag gebeurt? MO* zocht hulpverleners met een vluchtverleden op. Dit keer: Larisa Salby, tolk bij de dienst Diversiteit van Dendermonde.

Zonnepanelen worden overal in razend tempo geïnstalleerd. Toch moet het nog sneller, betoogt de Belgische ingenieur Pierre Verlinden, die 45 jaar werkte in de sector. Maar hoe? ‘Leer van de Chinezen hoe je zonnepanelen goedkoop kunt produceren. En vergeet niet dat we in een noodsituatie verkeren.’

Azerbeidzjan heeft zijn macht laten gelden in de Armeense enclave Nagorno-Karabach. Daarmee komt het land een stap dichter bij een oude strategische doelstelling: een corridor naar Turkije en de Middellandse Zee. Maar om dat te bereiken, moeten er ook gebieden binnen Armenië vallen.

Ook in volle oorlogstijd zijn er mensen die in Oekraïne aan de vrede timmeren. Het Roemeense Vredesinstituut Patrir neemt daarin het voortouw. ‘Slachtoffers leren omgaan met trauma is ook vredesopbouw’, pleit directeur Kai Brand-Jacobsen.

Buitenlandse journalisten berichten in Oekraïne over de oorlog, en dat is al gevaarlijk genoeg. Maar de lokale journalisten die hen helpen, 'fixers', kunnen de situatie niet zomaar ontlopen. Wat doet dat non-stopwerk met deze mensen? En wie zorgt voor hen wanneer de buitenlandse camera's weg zijn?

Oekraïners zijn ongevraagd in een oorlog beland, en die beïnvloedt de Oekraïense samenleving ook op onzichtbare, perverse manieren. Want oorlog brengt een oorlogscultuur met zich mee: de vijand moet ontmenselijkt worden, kritiek snel de kop ingeduwd en hooligans zien carrièrekansen in het leger.

Afrikaanse landen die een groot deel van hun tarwe invoeren uit Europa, betaalden een hoge rekening voor de Russische inval in Oekraïne. Graan werd onbetaalbaar. De hele kwestie maakt pijnlijk duidelijk hoe kwetsbaar grote delen van Afrika zijn wanneer een oorlog losbarst op het Europese continent.