Grootschalige desinformatie is de mijn die ligt te sluimeren onder het speelplein, schrijft Bieke Purnelle in haar column. Een verkeerde hinkstapsprong en ze ontploft. Laten we ze vrijelijk circuleren en de geesten verzieken? Bouwen we eindelijk een buffer? Of is het al te laat?

Het is moeilijk om vandaag een ander thema uit de kast te halen dan het virus dat niet coronavirus heet, schrijft Bert Gabriëls in zijn column. Wat we in ieder geval geleerd hebben, is dat de wereld in ieder geval niet ons dorp is geworden. In één en hetzelfde dorp hadden we nooit zoveel keer na mekaar dezelfde fouten gemaakt.

Geert Van Istendael vernam vorige week dat de internationale editie van de New York Times geen ruimte meer zal geven aan spotprenten na hevig protest over een vermeende antisemitische cartoon. Tegelijkertijd was er in Brussel controverse in lgbtq-kringen over een muurschildering van de Duitse striptekenaar en homo Ralf König. Van Istendael vin ...

Deze zomer besloot Bie Vancraeynest een persoonlijk archief te maken. In een tiental dozen van de Hema sorteert ze dingen en documenten waaraan ze gehecht is. Er zijn dozen die horen bij eerdere jobs, vorige huizen, ex-vriendjes. Dozen die de naam krijgen van de kranten en bladen waarvoor ik schrijf. Dozen waarin een verder verleden ...

Media en politiek moeten stoppen met de stereotiepe, racistische en goedkope framing van de islam en moslims als terroristen, schrijft Bleri Lleshi in zijn column. Het is tijd dat we een gesprek hebben over het probleem van wit extremisme.

Als een samenleving het informeren van haar burgers helemaal aan de markt over laat, kan dat nefaste gevolgen hebben.

Wat ik van de islamisering vind, vroeg ze in een verlaten café in Hasselt. De barman droeg een geldgordel. Ik beeldde me in dat er punten aan zijn laarzen groeiden. Het Wilde Westen. Daar bevind ik me, dacht ik.

Nadat ik het contract had getekend waardoor ik hier niet langer columniste ben maar halftijds redacteur klimaat bij MO* word, kwam nog een laatste vraag. Of beter: een niet afdwingbare verplichting die als vraag geformuleerd werd. Het betrof de sociale media.

Bie Vancraeynest is gefascineerd door verschuivingen in (beelden)taal. Het is een van de redenen waarom ze er niet in slaagt om weg te blijven van sociale media. Net zoals je bij tandpijn blijft duwen met je tong tegen een zere kies, om je ervan te vergewissen, dat het nog steeds pijn doet.

Één maand geleden stierf mijn goede vriend Jef Lambrecht, schrijft Geert Van Istendael. Op 11 september, symbolischer kan niet voor deze eminente kenner van het Midden-Oosten met al zijn onoverzienbare tragedies.

Als je mensen van vroeg tot laat bestookt met doembeelden, is het moeilijk voor hen om ook nog het goede of het gewone te zien in de wereld daarbuiten, zegt Bleri Lleshi. ‘Nochtans de echte wereld is niet zoals die op tv. Niet in Albanië, maar ook niet in België.’

Columniste Bieke Purnelle ervaart een opinie-overload. ‘Opinies zijn overvloedig beschikbaar, ze worden gelezen en gedeeld, en zijn goedkoop. Met wat geluk zorgen ze voor ophef en polemiek. Niet dat ophef en polemiek dingen zijn die wij, verwarde mensen, nodig hebben. Maar ophef en polemiek verkopen.’