De burgemeester van Bergrivier

Het misdaadcijfer is er laag in vergelijking met de rest van Zuid-afrika, er is een economische groei tussen de 4 a 5%  maar toch is nog 23% van onze mensen werkloos.

Er is stijgende (kleine) havenactiviteit en (mede door de mooie stranden) een groei in de  eigendomsmarkt, met een kuststrookontwikkeling van bijna 1200 huizen.

Wat wij in Veldrif nodig hebben is een alternatieve economische groei die niet gekoppeld is aan de visvangst want de klimaatsverandering heeft een groot effect op de migratie van de vis van de Atlantische oceaan naar de Indische Oceaan waardoor visvangst economisch niet meer levensvatbaar is.
De politieke leiders van ons dorp hebben de verantwoordelijkheid om uit te kijken naar plaatselijke duurzame en economische ontwikkeling op lange termijn.
Het lokale Marine Products heeft zijn werkvoorwaarden teveel gericht naar tijdelijke tewerkstelling, waarbij mensen maar enkele maanden per jaar konden werken.

Mijn grote bekommernis is dat indien ontwikkeling niet gepaard gaat met werkgelegenheid  er grote problemen komen. Er is wel groei, maar op korte termijn beperkt tot amper 1000 nieuwe banen, waarvan dan nog 500 banen in de zoutindustrie. Van de hogere overheid hebben we weinig of niets te verwachten. Reken daarbij dat de helft van de (nationale) Zuid-Afrikaanse bevolking onder de armoedegrens leeft, en dat we die verarming hier ook bij ons meer en meer voelen.

Een stedenband is meestal gestaafd op sociale interactie en schenkingen maar spreekt niet van economische ontwikkeling en dat is een leemte in onze overeenkomst: We moeten overgaan naar een ander soort van samenwerkingsvormen die leiden tot handelsovereenkomsten en zodoende een extra waarde toevoegen en werk creëren.
We hebben al een paar jaar een overeenkomst met Wortegen-Petegem. In het begin was er soms een overzees bezoek door het ANC bestuur en blijkbaar zijn er bepaalde zaken scheef gelopen waardoor het contact verwaterde en er onvoldoende interactie tussen onze dorpen  was. Ook waren de respectievelijke verwachtingen niet duidelijk.

We hebben opnieuw contacten gelegd in februari 2007 en als antwoord zijn er nieuwe schenkingen gevolgd zoals 112.000 rand voor het project van de school waar behoefte was aan een computerklas. Dit project was binnen de 2 maanden voltooid.

Maar we hebben meer te bieden:

We hebben een plattelandscultuur met heel laag misdaadcijfer en 98% van de bevolking praat één taal. We liggen op de grens van een industriële ontwikkelingszone en er zijn plannen om van Veldrif een aangename woonplaats te maken om mensen te huisvesten die in vb Saldana (ijzerertsindustrie) werken en die daar niet willen wonen.
Porteville is een uniek dorp lijkend op Franshoek en door zijn natuurlijke habitat (bergen en een waterval) is er een gunstige evolutie in verblijfstoerisme. Kortom: Veldrif en Porteville hebben troeven zowel als verblijfplaats als voor toerisme en zachte economische ontwikkelingen (geen zware industrie).

We gaan wel een interessante tijd tegemoet.

Door de specifieke ontwikkelingen in Zuid-Afrika en de verdeling van de rijkdommen en opbrengsten had men soms het gevoel dat we niet in Afrika waren maar Zuid Afrika is wel degelijk een deel van Afrika.

Zuid-afrika, gerund door één partij, het ANC met tot 75% van de stemmen is een grote bron van kommer want die tot nu toe onbezorgde machtspositie brengt corruptie mee.

Wat nu nationaal en lokaal gebeurt, zijnde openlijke afscheuring in grote groepen van  het ANC,  opent gelegenheden voor de oppositie en met name ook met effect op de Westkust.

Mensen zeggen ook hier nu openlijk dat het tijd is voor verandering. Het buitenland moet ons aanmoedigen in deze veranderingen en gelegenheid geven om onze democratie te verdiepen waarbij de oppositie meer vertegenwoordiging krijgt. Ik voorzie dat in de komende 5 jaar het politieke landschap sterk zal veranderen en dat de versplinterde oppositie één partij zal vormen en ons land heeft nood aan een sterke oppositie nodig.

De flaters van het ANC

Zeer nadelig is het door het ANC ingestelde onderwijssysteem, gebaseerd op het Outcome-Based Education system (OBE). Nergens in de wereld heeft dit gewerkt en zeker hier niet door de rommelige organisatie en aanpak.

In graad 4 standaard 2 van het oude systeem (ik was toen nog géén 10 jaar) kon ik reeds ordentelijk  spreken en schrijven in zowel Afrikaans en Engels. Nu zien we dat onze kinderen op hun 12de jaar nog niet klaar zijn om een tertiaire (middelbare) opleiding te volgen. Ook heeft het ANC bij de machtsoverdracht vrij veel ambachtsscholen gesloten met het resultaat dat er een tekort is een ambachtslui en we ambachtsmensen uit het buitenland moeten aantrekken. Nog steeds weigert het ANC ons onderwijssysteem in vraag te stellen…

Het andere punt waar het ANC faalde is het gezondheidsstelsel. HIV/AIDS maaide reeds

330.000 levens weg ! Het ANC beweerde jaren dat HIV niet de oorzaak was. Dit is een gruwel tegen de mensheid en er zijn nog mensen die volharden om voor dit ANC te stemmen.

Stelsels die gewerkt hebben, heeft het ANC doodgemaakt uit principe. Niet alles tijdens de apartheid was slecht. Er waren instituten die goed werkten en men moet het herbekijken om een aantal terug in te voeren. Opleiding is ”teenvoete vir” armoede en werkloosheid. Niet iedereen kan dokter worden maar het lijkt nu dat het onderwijsstelsel niet voldoende voorziet in dit soort professionele opleidingen, maar onze economie vraagt mensen op te leiden voor ALLE verschillende sectoren.

En dan onze grensposten: Het lijkt erop dat het ANC niet het vermogen of de politieke wil heeft om onze grenzen te bewaken en te bemannen. Die xenofobische aanvallen in ons land (waarvoor we ons in het buitenland schamen) hadden voorkomen kunnen worden want we zagen letterlijk hoe de Zimbabwanen wegvluchtten uit hun land en wij lieten begaan. Zuid-Afrika kan die toevloed  niet bekostigen maar het ANC zweeg omdat het Mugabe steunt.

We moeten best eens gaan kijken in het buitenland hoe men grensposten moet beheren of hoe men omgaat met vluchtelingen.

De fouten van het ANC hebben invloed op de gemeenschappen en de dienstleveringen.

We kunnen niet zo iemand in de presidentstoel hebben.

Een president (Zuma) die zegt dat je kan zorgeloos gemeenschap hebben met iemand als je nadien maar een douche neemt.. dan zal je geen last hebben van AIDS : Hoe kan men zo een boodschap de wereld  insturen? Wat voor  type president is dit en wat voor leiderschap komt van die man ? We willen ook een president die vrij is van aanklachten: Tegen Zuma heeft  men bijna 700 aanklachten van corruptie gebundeld.

Moeten wij nu gaan stemmen voor deze Jacob Zuma? Dit is een moeilijke vraag voor blank én zwart. We hebben een rechtstelsel, ingesteld door de grondwet, waarbij iedereen gelijk is voor het gerecht, maar dit is niet altijd duidelijk.

Ik stem niet meer want de corruptie is te groot.

Onze plaatselijke bevolking lijkt men soms als gemarginaliseerde mensen te bekijken, waarvan men denkt dat ze niet weten wat  in ons land gebeurt, maar dit klopt niet.

Ik vroeg onlangs op een “plaats “(boerderij)  aan een man of hij geregistreerd is om te gaan stemmen. Hij antwoordde dat hij in 1994 tijdens Mandela zijn aantreden geregistreerd was omdat  men hem een frigo beloofde, maar daarna heeft hij zich nooit meer geregistreerd.

Als reden gaf hij aan :“Wil jij hebben dat ik voor Zuma moet gaan stemmen die zegt dat je na een douche geneest van HIV/AIDS en die alles probeert om uit de handen van het gerecht te blijven ? Als ik eens dronken reed stond direct de politie voor mijn deur om me voor de rechter te brengen… en ik belandde kort in de gevangenis. Ik stem niet meer want de corruptie is te groot en corrupte mensen krijgen zeker bescherming.”

Toch is dit geen oplossing: Als een mens zich niet registreert heb je geen stem  Niet stemmen betekent  minder stemmen voor de oppositie, en gezonde oppositie is wat Zuid-Afrika nodig heeft.

De zwarte, gekleurde en blanke partijen.

Ik ben aangesteld door Patricia De Lille (bekende nationale corruptiebestrijdster) voor de politieke onderhandelingen tussen de diverse oppositiepartijen in aanloop naar de verkiezingen van 10 december 2008.

Het ANC is hoofdzakelijk zwart, de DA (Democratic Alliance) is hoofdzakelijk wit (en liberaal) en de ID (Independent Democrats) wordt gezien als een partij van kleurlingen maar heeft ook veel steun van  de blanke gemeenschap. De groei van ID in de zwarte gemeenschap is bevredigend. Veel mensen die niet stemmen voor Zuma (ANC) sluiten zich aan bij de ID in plaats van bij het van het ANC afgescheurde COP (Congress of the People) want we (ID) hebben een achtergrond van strijd en komen uit arme gebieden, een sentiment dat de Afrikaners kunnen identificeren. De ID zijn een partij die een potentieel heeft om de nodige  veranderingen te brengen en voor een jonge partij, slechts 4 jaar oud, is het niet slecht dat we nu reeds meer dan 20 municipaliteiten in de West Kaap beheren.
Bij ouder worden, wordt je zwakker en het ANC raakt zwakker;  stof moet naar stof terug gaan. Het ANC heeft geen voeten meer in de West Kaap want die voeten zijn nu ID en DA burgemeesters. Als je geen voeten meer hebt hoe kom je dan terecht bij de mensen?

Het ANC probeert de nieuwe partijen te bestempelen als verzamelplaatsen van verrotte appels wat zeker niet waar is. Maar ze zien met lede ogen hun betere mensen vertrekken naar die nieuwe partijen.

De antikristen ?

Daar staat een groot vraagteken bij de namen zoals Jacob Zuma, Gwede Mantashe, Yengeni Tony, Blade Nzimande, want zowel ANC als enkele populaire externen willen het land sturen in een regelrecht communistische richting.

Over Zuma hadden we het al en Tony Yengeni is al veroordeeld voor fraude ivm Zuma zijn ANC-activiteiten.

Dr. Bonginkosi Emmanuel “Blade” Nzimande is de secretaris en Gwede Mantashe is de voorzitter van de South African communistische partij.

Onze mensen in Bergrivier zijn veelal godsdienstige mensen en ik hoop dat de kerkleiders beseffen dat heel wat van die huidige leiders in het ANC anti-kristen zijn en er zoals wolven in schaapkleren bij rondlopen. Zo zullen de kerkleiders moeten besluiten aan welke kant van de wal ze gaan staan.