Indiërs de dupe van racisme in Maleisië

Deepavali is het lichtjesfeest. Het feest staat symbool voor overwinning van het goede op het kwade, van het licht op de duisternis en van de gelukzaligheid op de onwetendheid. In Maleisië staat het feest bekend als een feest der verbinding, omdat veel Maleise Indiërs hun Chinese en Maleise collega’s, vrienden of kennissen uitnodigen voor een maaltijd.

Bevolkingsgroepen

En die verbinding is hard nodig. Maleisië wordt nog steeds geplaagd door een diepgaand racisme. De Maleiers, die met 52% de grootste bevolkingsgroep vormen, voelen zich vaak verheven boven de Indiërs en de Chinezen. Het racisme komt ook van hoger hand, doordat er wetten zijn die de “autochtone” Maleiers beschermen en voordelen bieden ten opzichte van de andere inwoners van het land.

Iedereen moet een ras invullen.

Voor een buitenstaander is het soms moeilijk te geloven wat hier gaande is. Op elk paspoort, identiteitsbewijs en op elk contract, al is het maar om een telefoonabonnement af te sluiten, moet men een “ras” invullen. Te weten: Maleis, Indiaas of Chinees. Op die manier kan men makkelijk onderscheid maken. Chinezen en Indiërs betalen meer voor huizen en zelfs voor simpele zaken zoals een televisieabonnement.

Kleinste groep

De Indiërs hebben het misschien nog wel het meest te verduren. Zij zijn de kleinste bevolkingsgroep en hebben dus de minste economische- en politieke macht. De Indiase scholen krijgen het minste subsidie en Indiërs verliezen het snelste hun baan nu er vaak goedkope arbeiderskrachten uit landen zoals Nepal, Bangladesh en Myanmar worden gehaald. Dat zegt Hindraf, een groep die opkomt voor de rechten van de Indiërs.

Politie

Er wordt zelfs gezegd dat ook de politie het op de Indiërs gemunt heeft. De discussie laaide afgelopen mei nog op, toen er een Indiaas-Maleise chauffeur aangifte wilde doen van een ongeluk waarbij hij betrokken was, en nooit meer levend het politiebureau uitkwam. Volgens verschillende activisten overlijden er meer Indiërs in hechtenis dan dat er Chinezen en Maleiers overlijden.

Het is moeilijk om deze beweringen te toetsen, omdat er maar weinig officiële rapporten bestaan over racisme in Maleisië. Dat verschillende wetten dat racisme ook mogelijk maken, maakt het er niet makkelijker op. Veel Indiërs die ik spreek, zijn helemaal klaar met Maleisië en willen verhuizen naar landen zoals Singapore of het Verenigd Koninkrijk. Maar gelukkig is er altijd nog Deepavali, waarin Maleisië voor één diner wel “One Malaysia” is, zoals men zelf zo graag roept…