Indianengemeenschap forceert onderhoud met Lula

De Indianen worden sinds mensenheugenis beschouwd als de beschermers en beheerders van het regenwoud. Vele traditionele gemeenschappen leven van kleine landbouw, rubbertap, jacht. Her en der wordt ondertussen wel geïnsinueerd dat ook zij grote stukken land zouden verkopen aan grote boskapondernemingen.
Met zo een vierduizendtal zijn ze op het WSF aangekomen om hun eisen kracht bij te zetten. Kaiapo-voorman Akjabario: “ Wij verliezen ons land en als we ons verzetten worden onze mensen gedood of verdreven. Twee weken geleden werd nog iemand van de Guarani-stam afgemaakt. Rond gezondheid en welzijnszorg wordt in het ganse gebied voor de Indianen weinig of niks gedaan. Ons traditioneel territorium verliezen we. In staten zoals Matta Grosso, schiet er van het regenwoud niets meer over.”
Raul Pont van Democracia Socialista, een linkse tendens binnen de PT: “Er is hier geen traditie van publieke controle in dit uitgestrekte gebied. Brazilië bestaat bovendien uit staten en deelstaten. Waar de PT de macht heeft kan er samen met de nationale regering wat gedaan worden. Elders blijft het moeilijk. Hier in Para vb. werden al miljoenen hectare grond teruggevorderd die illegaal door grote boeren in gebruik genomen werden. Een deel van die grond wordt aan kleine boeren zonder land gegeven.”
Akjabario:” Het klopt dat de regering Lula voor ons beter is dan vb. Cardoso tien jaar geleden. De conservatieven proberen de Indianen via discrimenerende wetten er helemaal onder te krijgen. Dit kunnen we deze regering niet verwijten, maar ze kan veel méér doen.”
De Indio’s spelen het spel slim en strategisch: in 2010 zijn er opnieuw presidentsverkiezingen in Brazilië. De PT moet aantreden zonder zijn populaire president Lula. Die heeft er zijn maximum van twee ambtstermijnen opzitten en is niet zinnens de weg van zijn collega Chavez te volgen én de wet te veranderen om opnieuw te kunnen deelnemen. Werk aan de winkel dus. Daarbij kan men de steun van de Indiaanse gemeenschap goed gebruiken. Lula stuurde dan ook zijn minister van Justitie, Tarso Genro, naar het forum om in de tent van de inheemsen te komen discuteren. Hij bood een rechtstreeks onderhoud met de president aan om de problemen te bespreken.
De Indianen halen hier dagelijks wel een blad in de verschillende kranten. Na het forum wordt het een uitdaging om de aandacht gaande te houden tot ze een aantal van hun eisen kunnen verwezenlijken.
Het Wereld Sociaal Forum is ondertussen uitgebold. Tienduizenden mensen breken hun tenten op. De grote opkuis kan beginnen. Vanuit de deelnemers was er vrij veel kritiek op deze editie omdat de verschillende debatten ver uit mekaar lagen, soms moeilijk te bereiken waren, af en toe niet doorgingen enz… Een terechte maar soms onvermijdelijke kritiek, de omstandigheden van een land uit het Zuiden in acht genomen. Het organiserende Internationaal Comité maakt de eerste twee dagen een evaluatie. In de loop van volgende week berichten we daarover.
Voor Belém zelf is het WSF alvast een positieve zaak geweest: tienduizenden mensen logeerden en consumeerden in de stad. Dat in het winterseizoen, als er normaal geen toerist te bespeuren valt. Zelfs al spuug je op al wat links of alternatief is, het Wereld Sociaal Forum, daar ben je als inwoner van Para voor.