Lees later

Gevleugelde varkens vliegen uit

Op 4 juli 2011 propten we onze leukste spulletjes, twee kippen en een paar boompjes in een autotje en hielden we pas 1000 km verder halt. Aangekomen slaakten we een diepe zucht, beloofden elkaar om er eeuwig en drie dagen te blijven hangen en er een nieuw leven op te bouwen. En dat leven kan je hier een tijdje volgen. Wij zijn 2 jonge mensen, die zich de voorbije jaren dolletjes geamuseerd met varkens, bijtjes, kippen en konijnen op een klein lapje grond in Zomergem. We kregen de smaak te pakken en besloten onze droom te realiseren: boer en boerin worden. Er werden cursussen gevolgd, ervaringen opgedaan en mogelijkheden bezocht. We geloven niet in de gangbare landbouw van vandaag. De grond ontgroeid, de boer ontheemd, het bedrijf vervreemd van de natuur. Maar we geloven dat het anders kan, en moet. En dat iedereen een steentje kan bijdragen, boer of niet.

Dries en Tine Laget . 23 juli 2011

Wallonie, daar gingen we een erf vinden en beginnen boeren, dat was het plan. We wilden Stichtende Dinges doen in ons eigen Belgenlandje. Maar die zoektocht was moeilijker dan gedacht… Wij zijn niet van boerenafkomst en moeten dus zelf op zoek naar vrije grond. Zowel in Frankrijk als in België (het is een mondiaal probleem) is grond belachelijk duur. Om als jonge boer een bedrijf te starten dien je al meteen vrij kapitaalkrachtig te zijn. Gebogen onder een loden afbetalingslast wordt boeren van den beginnen overleven. Niet echt iets om meteen warm voor te lopen.

En toen togen we op verlof, naar een warme streek in het zuiden van Frankrijk, de Gard. Meer bepaald in Barjac. Geheel toevallig kwam een gesprek op la Grange des prés. Een boerderij, net buiten het dorp, gekocht door Terre de Liens. En daar zochten ze boeren. De Franse organisatie Terre de Liens en de Vlaamse vzw Land in zicht hebben tot nobel doel grond te vrijwaren van speculatie, grootgrondbezitters of veel te rijke paardenboeren. Ze brengen Grond tot wat het altijd geweest is: de basis van onze voedselketen, de waardevolle partner van de boer en eigendom van niemand. We mogen blij zijn deze grond een levenlang te bewerken en er samen de vruchten van te plukken. Het is een belachelijk idee ons een stukje aarde toe te eigenen en het daarna in de weegschaal te werpen en het aan de grootste bieder te verkopen.
Deze manier van werken is uiteraard een zegen voor de beginnende (bio)boer. In een systeem waarbij je geen begin investering hebt krijgen we als het ware een vliegende start. We kunnen ons volop concentreren in wat we willen en waar we goed in zijn; boeren.

En daarnaast, niet minder onbelangrijk; de organisaties én de boeren die deze gronden bewerken, dragen ook een politieke boodschap mee. Er moet verandering komen in de grondenpolitiek. En duurzame landbouw moet were een maatschappelijk nut hebben. Landbouw wordt immers niet enkel op het land gevoerd. Het vertaald zich op alle niveaus, en iedereen kan (en moet) een steentje bijdragen.

U hoort het. Met een vurig brandend revolutionair hart, een zekere zin in avontuur, een goede portie realiteitszin, terend op een troepjes vrienden en familie die allemaal het hart op de juiste plek hebben en ons mede gevormd hebben tot wie we nu zijn en vooral bijzonder veel goesting gaan we dit avontuur aan.
En goed zot. Vanzelfsprekend. Gelukkig maar.

Wij gaan het avontuur aan. Jij kan ons volgen op onze blog!

warme groetjes

Dries en Tine

Nood aan meer MO*? Schrijf je in op onze nieuwsbrieven