Buitenland-hoofdstuk in regeerakkoord zou wel eens mager kunnen uitvallen

België is geen eiland. Met die slogan trok 11.11.11, samen met lidorganisaties en vrijwilligers naar de verkiezingen. Op 173 borden in 130 gemeenten werden op 18 februari de gefotoshopte afbeeldingen geplakt van de partijvoorzitters van de grootste democratische partijen. Na een dag werden de borden overplakt met de slogan: ‘België is geen eiland. De wereldproblemen zijn ook de onze.’

De koepel van noordzuidorganisaties ging vervolgens met haar memorandum langs bij de voorzitters en beleidsmedewerkers van de partijen, in de hoop de internationale uitdagingen ook in de verkiezingsprogramma’s te krijgen.

Eensgezindheid

Dat is ook deels gelukt: op vlak van ontwikkelingssamenwerking in de strikte betekenis van het woord, zien we zeker een verbetering ten opzichte van eerdere verkiezingsprogramma’s. Alle partijen, met uitzondering van open VLD, engageren zich budgettair. Besparingen op ontwikkelingssamenwerking , zoals de afgelopen jaren, zouden op basis van de programma’s alvast niet meer mogen plaatsvinden.

Positief is ook dat kwaliteit van ontwikkelingssamenwerking voorkomt in alle programma’s. Alle partijen zijn het er tenslotte over eens dat andere beleidsdomeinen een belangrijke invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van het Zuiden.

Ook voor andere internationale thema’s ziet 11.11.11 dat ze voorkomen in de verkiezingsprogramma’s. Migratie, voedselsystemen, internationale fiscaliteit en handel, klimaat… Alle thema’s die zowel voor ons als voor ontwikkelingslanden relevant zijn komen aan bod. Ook dat is een verbetering ten opzichte van vroeger.

Internationale dimensie

Maar de manier waarop de partijen deze internationale thema’s aanraken verschilt wezenlijk. Waar sommige partijen uitgebreid ingaan op wat de uitdagingen zijn en hoe ze er op willen antwoorden, laten andere grote gaten vallen. De thema’s worden aangeraakt, maar door te veel partijen niet of onvoldoende uitgewerkt.

Dat zien we bijvoorbeeld bij klimaatbeleid, waardoor we vrezen dat de klimaatimpasse waarin België al bijna vijf jaar zit, gewoon verder gaat. Ook internationale fiscaliteit is zo’n thema. Te veel partijen blazen ofwel warm-koud of blijven op de oppervlakte. Dit staat in schril contrast met de realiteit: jaarlijks zijn er 300.000 klimaatslachtoffers te betreuren en sijpelen miljarden euro’s naar belastingparadijzen.

Dat partijen andere standpunten innemen is normaal. Maar de vaagheid die sommige partijen aan de dag leggen rond internationale thema’s zou niet aanvaard worden bij binnenlandse thema’s. Wat met klimaatfinanciering, wat met een Belgisch klimaat- of fiscaal standpunt op internationale toppen? Wat gaan we doen met de financiële transactietaks? Met belastingparadijzen? Daar blijven sommige partijen echt te vaag over.

Globalisering heeft een verpletterende impact op de allerarmsten, maar of we het willen of niet, het zal ook bij ons binnenkomen. Op basis van deze programma’s vrezen we dat het buitenland-hoofdstuk in het volgend regeerakkoord wel eens erg mager zou kunnen uitvallen.