Wereldhandelsorganisatie stoft arbeiderskunst af

De kunstwerken, waarvan er sommige nu miljoenen waard zijn, werden in de eerste helft van de voorbije eeuw door vakbonden aan de ILO geschonken. Die organisatie huisde toen nog in het majestueuze gebouw aan het meer van Genève waar nu de WTO zijn zetel heeft. In de jaren 70 verhuisde de ILO naar grotere gebouwen in de stad. In het ILO-gebouw kwam het secretariaat van het General Agreement on Tariffs and Trade (GATT), de voorloper van de Wereldhandelsorganisatie.
De GATT had altijd de reputatie een ontmoetingsplaats voor de elite te zijn, en in elk geval vond de directie de sociaal realistische kunstwerken met al die getormenteerde of strijdbare arbeiders maar niets. De schilderijen werden verstopt achter spiegels of onder dikke lagen gips. In 1994 werd de GATT ontbonden; een jaar later kwam de Wereldhandelsorganisatie in zijn plaats.
Die organisatie heeft nu besloten de arbeiderskunst weer in al haar glorie ten toon te stellen. “Het zijn extreem mooie en voor een deel heel kostbare stukken”, zegt Víctor do Prado, de adjunct-stafchef van de WTO. “Er zit bijvoorbeeld een schilderij tussen dat de macht van de arbeidersklasse in de VS uitbeeldt, een gift van de Amerikaanse vakbondskoepel AFL-CIO.”
“De WTO heeft haar complex achter zich gelaten dat ze in een gebouw huist dat haar niet toebehoort”, legt Do Prado uit. “Nu zijn we heel trots te zetelen op een plaats met zoveel symbolen van werkende mensen.”
“Werk is een essentieel onderdeel van handel”, vindt de directeur-generaal van de ILO, Juan Somavía. Zijn organisatie had vroeger weinig banden met de WTO, maar dat veranderde toen zijn vriend Pascal Lamy in 2005 aan het hoofd van de WTO kwam. “Er zijn nog nooit zoveel vergaderingen geweest tussen de twee organisaties”, zegt Do Prado.
De ILO en de WTO maakten samen een studie over handel en ontwikkeling. “De belangrijkste conclusie was dat handel de werkgelegenheid netto doet groeien, maar dat er toch ook veel arbeidsplaatsen verloren gaan”, zegt Somavía. “Dat wisten we wel, maar het is goed dat de WTO en de ILO dat samen zegden. Handelsonderhandelingen moeten dus altijd samengaan met denken over de sociale maatregelen die nodig zijn om het banenverlies op te vangen.”