VS blijven achterpoort voor smokkel Indonesisch hardhout

Uit informatie van de Amerikaanse douane maakten Greenpeace en het Rainforest Action Network op dat Bluelinx grote hoeveelheden multiplex op basis van lauan (een hardhoutsoort) invoert van acht Indonesische producenten die berucht zijn voor hun smokkel in illegaal gekapt hout. De milieuorganisaties noemen de prijzen voor het Indonesisch hout dat BlueLinx aanbiedt artificieel laag. Ze eisen dat BlueLinx vrijwillig afziet van de aankoop van dergelijk hout. Andere Amerikaanse bedrijven als Centex, International Paper en Lanoga doen dat al.

Greenpeace en RAN kregen van medewerkers van BlueLinx te horen dat het bedrijf de import van lauan niet zal stopzetten. De JP Morgan Chase Bank, een bank die al lang de schietschijf is van een RAN-campagne om de financiering van omstreden houtvesterijprojecten te bemoeilijken, leidt volgens het RAN een initiatief om Blue Linx een krediet van 165 miljoen dollar toe te staan. De actiegroep noemt dat project een massavernietigingsinvestering.

De Europese Unie, Noorwegen en Finland hebben overeenkomsten getekend met Indonesië om alleen hout uit dat land in te voeren dat met de nodige vergunningen is gekapt en verhandeld. Het is de Indonesische regering zelf die daarop heeft aangedrongen. In de VS bestaat een dergelijke wettelijke regeling niet.

Nergens ter wereld gaat de ontbossing sneller dan in Indonesië. Het land verliest meer dan 2,8 miljoen hectaren bos per jaar, een oppervlakte zo groot als Zwitserland. Illegale houtkap is wijd verbreid in Indonesië, zegt Allan Thornton, de voorzitter van het Environmental Investigation Agency (EIA). Die organisatie publiceerde vorige week een onderzoeksrapport over de smokkel van merbau-stammen van de Indonesische provincie West-Papoea naar China. Merbau is een tropische loofboom waarvan het hout op dat van de meer bekende meranti lijkt.

Volgens het rapport van het EIA, The last frontier, halen grote houtvesters elke maand 300.000 kubieke meter hout weg uit de oerbossen op West-Papoea, de laatste nog relatief ongerepte regenwouden in Azië. Dat hout moet vooral de onverzadigbare Chinese importhonger stillen. De bossen op Oost-Kalimantan en Sumatra, twee andere delen van Indonesië die nog niet zo lang geleden nagenoeg volledig met regenwoud bedekt waren, zijn de voorbije tien jaar sterk uitgedund.

Samen met zijn Indonesische partner, Telepak, kwam het EIA aan de weet dat de eigenaars van de bossen waar de houthakbedrijven merbau kappen, ongeveer 7,5 euro krijgen voor een kubieke meter merbau. In China halen onbewerkte stammen merbau tot 200 euro per kubieke meter. Handelaars in Jakarta, Singapore en Hongkong gaan met het grootste deel van de winst lopen.

Aan de basis van de verwoesting (van de Indonesische wouden) ligt de ongecontroleerde vraag naar tropisch hout in de VS, China en andere landen, stelt Allan Thornton van het EIA. De Indonesische overheid zegt dat ze de middelen niet heeft om de illegale houtkap helemaal aan banden te leggen. Sommige smokkelnetwerken kunnen rekenen op de steun van machtige ambtenaren of legerofficieren. Daarom rekent Indonesië op de steun van het buitenland. Van een land verwachten dat het de illegale houtkap aanpakt maar tegelijk illegaal hout blijven invoeren, draagt niet veel bij om deze misdaad tegen de bossen te bestrijden, verklaarde de Indonesische minister van Bosbouw Malam Sambat Kaban in januari.

De meeste experts zijn het erover eens dat ongeveer 70 procent van het aanbod aan Indonesisch hout uit illegale houtkap komt. De American Forest & Paper Association schatte in vorig jaar dat meer dan de helft van het multiplex dat haar leden invoeren vanuit Indonesië, uit illegale productie stamt. (PD)