Vers fruit voor rottende groenten in Brooklyn

“Ik hou tijdens de week een plastic zak in mijn ijskast en in het weekend breng ik die mee naar hier”, zegt Jake Robbins, die in de buurt woont. “Mijn vuilnisemmer stinkt daardoor een pak minder.” Samen brengen de inwoners zo’n 365 kilogram organisch afval bijeen. Lokale tuiniers maken er “zwart goud” van, compost die hun gewassen een duwtje in de rug geeft en de afvalberg in de stad doet verkleinen.

De inwoners krijgen er geen beloning voor, maar ze voelen zich meer betrokken bij de productie van hun voedsel. “Je moet een beetje gek zijn om met compost rond te zeulen”, geeft Alice Hartley toe, een van de oprichters van het compostsysteem in 2006. Vrijwilligers wisselen elkaar af om het afval te vervoeren op een driewieler ze speciaal daarvoor gebouwd hebben. Elk weekend maakt de fiets drie of vier tochtjes van een kwartiertje naar één van de tuinen die deelnemen aan het experiment.

Charlie Bayrer composteert al elf jaar in zijn tuintje. Hij schat dat het groenafval ongeveer de helft van zijn compost uitmaakt. Bij het composteren wordt zoveel warmte gegenereerd, dat die soms gebruikt kan worden om potten cider mee op te warmen.
Het systeem werkt grotendeels op de inzet van een kleine maar toegewijde groep vrijwilligers. Hartley hoopt dat het initiatief op termijn ook door andere tuiniers overgenomen wordt.

Michael Hurwitz van de New York City Greenmarket, een associatie van lokale boeren en marktkramers, ziet het idee wel zitten. Hij noemt het een schoolvoorbeeld van duurzame afvalverwerking op kleine schaal. “Ik zou het op termijn wel in elk van onze vestigingen willen zien”, zegt hij. Daarvoor zou op elke locatie een groep vrijwilligers gevonden moeten worden, op zich al een intensief proces.