Venezolanen lopen storm voor dollarobligaties staatsoliebedrijf

Venezolaanse spaarders staan in lange rijen aan te schuiven voor hun bank om een deel van de dollarobligaties te kopen die het staatsoliebedrijf PDVSA heeft uitgegeven voor een totaal bedrag van vijf miljard dollar (3,8 miljard euro). Voor de Venezolanen is het een kans om hun spaargeld in de nationale munt, de bolivar, aan een voordelige koers om te zetten in een sterkere munt.
“De bankmanagers zeggen dat dit een veilige investering is, dus ik ga voor 5000 dollar obligaties kopen”, zegt bankbediende Antonio Suarez, “Als later de koers van de dollar weer stijgt, kan ik ze met winst verkopen”.
Dollars zijn schaars geworden in Venezuela. Wie reist of in het buitenland zaken wil doen, is aangewezen op het wisselbureau van de overheid. Die overheidsdienst wisselt maar met mondjesmaat dollars aan de officiële koers van 2150 bolivar voor één dollar. Volgens handelaars en industriëlen is dat de oorzaak voor de schaarste in de voorbije maanden aan voedingsmiddelen en andere consumptiegoederen: melk bijvoorbeeld, maar ook auto’s. Op de parallelle zwarte markt betalen Venezolanen dubbel zoveel voor een dollar, waarmee je in Venezuela wel alles kan kopen.
Door de recordwinsten die de overheid maakt met de verkoop van aardolie zijn er nog nooit zoveel bolivars in omloop geweest. Begin maart circuleerde in het land 117,7 biljoen bolivar (55 miljard dollar). De liquiditeit ligt daarmee vier keer hoger dan drie jaar geleden.
De dikke spaarpotten van de Venezolanen en de schaarste aan consumptiegoederen maakt het voor de regering moeilijk om de inflatie in toom te houden. In 2006 stegen de prijzen officieel met 15 procent. De uitgave van de olie-obligaties in dollar is dan ook ten dele bedoeld om de overtollige liquiditeit op te slorpen, tot 10 procent zo schatten economen.
Het staatsoliebedrijf PDVSA moet dankzij het extra geld voor 60 miljard dollar nieuwe investeringen kunnen doen en zijn productie kunnen optrekken van 3,3 miljoen vaten per dag tot zes miljoen tegen 2012. Ook internationale investeerders kunnen de olie-obligaties kopen, al krijgen de kleine investeerders voorrang. Het is al van 1997 geleden dat de PDVSA nog een obligatie uitgaf, toen voor 1,2 miljard dollar.
De obligaties worden verkocht aan 105,5 procent van hun nominale waarde. De waardepapieren komen in pakketten waarbij 40 procent vervalt in 2017, 40 procent in 2027 en 20 procent in 2037. Economen schatten dat de Venezolanen met de obligaties dollars kopen aan een koers van 2900 tot 3000 bolivar.
Dat is een pak voordeliger dan de 4500 tot 4600 bolivar die een dollar een maand geleden nog kostte op de zwarte markt. Dankzij de uitgifte van de obligaties is opwaartse druk op de dollar wat afgenomen. Op de eerste dag dat de obligaties werden verkocht kostte een dollar nog maar 3650 op de zwarte markt.
De regering lijkt dus alvast in haar opzet geslaagd om het verschil tussen de officiële en de officieuze dollarkoers te doen verminderen. Economen vragen zich af hoe lang dat effect zal duren: “De PDVSA krijgt nu een enorme hoeveelheid bolivars die ze opnieuw zal uitgeven en die liquiditeit van de gewone mensen weer zal doen toenemen. Dat zal de dollarprijs opnieuw doen stijgen”, zegt José Guerra, voormalig manager aan de centrale bank. Guerra vindt het veelbetekenend dat de Venezolaanse overheid “haar burgers aanmoedigt om te sparen in dollars en niet in bolivars, ondanks de socialistische en nationalistische retoriek”.
Bankbediende Antonio Suárez heeft intussen al een lijstje gemaakt van al zijn familieleden op wiens naam hij obligaties kan kopen, in de wetenschap dat kleine investeerders eerst worden bediend. “Je weet maar nooit”, zegt Suárez half grappend, “Misschien is deze vorm van populair kapitalisme wel het soort socialisme dat de president wil.”