Toilettekort in New York nijpend probleem

Volgens cijfers van de Amerikaanse Restroom Association heeft een stad als Singapore bijna dertigduizend openbare toiletten voor 4,5 miljoen mensen. New York heeft er amper 1.178 voor 8,2 miljoen inwoners. Die bevinden zich allemaal in parken of metrostations.
Na jaren van klachten daarover is de stad met een plan op de proppen gekomen. In een contract met een private firma die voor het ‘straatmeubilair’ moet zorgen, geeft het departement Transport ook opdracht om nieuwe openbare toiletten te installeren. Maar het contract voorziet amper twintig bijkomende toiletten over de komende twintig jaar, naast 3.300 bushaltes en 330 krantenkiosken.
“In een stad als New York zouden er duizenden toiletten moeten zijn, en niet hier en daar een paar”, zegt Steve Stollman, oprichter van de Privy Council, een groep New Yorkers die ijvert voor meer publieke toiletten in New York. “Het is een zielige grap om hier en daar enkele bijkomende toiletten te plaatsen, zoals in Brooklyn. Daar alleen wonen al twee miljoen mensen.”
De World Toilet Association, die gebaseerd is in Zuid-Korea, ziet publieke toiletten als een mensenrecht en stelt dat gemeenten overal ter wereld, inclusief New York, ze gratis ter beschikking moeten stellen. Robert Brubaker, programmadirecteur van de American Restroom Association, is het ermee eens dat ze behoren tot ‘gemene goederen’: faciliteiten die in ieders basisbehoeften voorzien. “Straatlampen, voetpaden en wegen zijn stuk voor stuk openbare goederen die iedereen kan gebruiken,” zegt hij. “Toiletten zijn niet anders.”
Horeca
Als de nood het hoogst is, moeten mensen in New York bij de horeca proberen aankloppen. “Het is altijd moeilijk om mensen te weigeren,” zegt Olga, een dienster in Manhattan. “Maar van onze directie mogen we niet-klanten niet naar het toilet laten gaan.” Olga kan ook geen alternatief voorstellen, want er zijn geen openbare toiletten in de buurt.
Ook voor de meer dan veertig miljoen toeristen die jaarlijks naar New York komen, is er een nijpend tekort. Veel toeristen drinken met mate om tijdens een tocht door de stad niet in de problemen te geraken. Intussen bestaan er zelfs websites waarmee een “toiletroute” kan uitgestippeld worden, zoals nyrestroom.com of bathroomdiaries.com.
Het lijkt een luxeprobleem, maar voor veel mensen is het dat niet. “Vooral voor oude mensen is het geen lachertje,” zegt Stollman. “En onze bevolking vergrijst. Oudere mensen durven misschien minder buitenkomen uit schrik dat ze geen toilet zullen vinden. En wie meer binnen blijft, is vatbaarder voor gezondheidsproblemen. Het gaat dus verder dan enkel sanitair.”
Een andere bevolkingsgroep die last heeft van het gebrek aan toiletten zijn de tienduizenden daklozen in New York, waaronder meer dan 16.000 kinderen. “Wat verwacht je dat die mensen doen?” vraagt Stollman. “Ze zijn zeker niet welkom in de horeca, en ze moeten ook naar het toilet zoals iedereen.”
Stollman is niet te spreken over de lauwe pogingen van het stadsbestuur om bijkomende toiletten te voorzien. “We moeten beter gebruik maken van de infrastructuur die er al is,” zegt hij. “Elke winkel met een toilet zou dat moeten openstellen. De stad kan als agent fungeren tussen het publiek en de private eigenaars van die toiletten. Dan hebben we meteen duizenden nieuwe toiletten waar iedereen terecht kan.”