Thaise superflik aangeklaagd voor martelpraktijken

De corruptiewaakhond van de Thaise overheid is begonnen met een onderzoek tegen de 28-jarige politiekapitein Nat Chonnithiwanit en de elite-eenheid van de Thaise grenspolitie onder zijn bevel. De agenten zouden onschuldige burgers hebben gemarteld om hen tot bekentenissen te dwingen over drugshandel.
De zaak is bijzonder gênant voor de Thaise politie, die geen al te best imago heeft. Kapitein Nat met zijn vriendelijke jongensgezicht had in Thailand een reputatie als superflik opgebouwd, met meer dan 200 arrestaties van drugsdealers in drie jaar. Dat maakt het voor de politietop moeilijk de misbruiken af te doen als het werk van een klein groepje overijverige wetsdienaars.
“Dit bevestigt nog maar eens hoe wijdverspreid de martelpraktijken zijn bij de Thaise politie”, zegt Deju-Udom Krairit, de voorzitter van de Law Society of Thailand, de grootste advocatenvereniging van het land. “De politieagenten schrikken er niet voor terug om arrestanten te mishandelen omdat ze weten dat er geen interne controle op zulke misbruiken bestaat.”
Sinds de arrestatie van Nat twee weken geleden duikt in de Thaise media het ene martelverhaal na het andere op. De 42-jarige Piengjit Peungon diende klacht in bij de politie van Bangkok nadat ze eind januari was ontvoerd en vier dagen lang mishandeld door een groep van 13 agenten van de grenspolitie, samen met haar 15-jarige zoon, een vriend en een huishoudelijk hulpje. De agenten vroegen haar 8,68 miljoen baht (187.000 euro) in ruil voor hun vrijlating.
Later bleek dezelfde politie-eenheid in 2007 een jonge vrouw in de tweede maand van haar zwangerschap een nacht lang te hebben gemarteld met elektroshocks in een hotelkamer in Bangkok. De 34-jarige Juthaporn Noorod bekende uiteindelijk dat ze drugs bezat en vloog de gevangenis in, waar ze haar kind op de wereld zette. In oktober 2007 werd ze vrijgelaten.
Tegen 9 februari doken een zestigtal verhalen op over het wangedrag van kapitein Nat en zijn agenten van de grenspolitie. De krant The Nation bracht het relaas van Chanthana Phuengyaem, die zich moest uitkleden voor de agenten en een plasticzak over haar hoofd kreeg getrokken om haar te doen geloven dat ze zou stikken.

Toelating om te doden


Het schandaal doet denken aan de misbruiken bij de campagne die voormalig premier Thaksin Shinawatra in 2003 lanceerde om Thailand te bevrijden van “ya ba”, de lokale naam voor methamfetamine. Bij die korte maar krachtige oorlog tegen drugs kregen agenten de toestemming om als eerste te schieten op vermeende drugssmokkelaars. 2.500 mensen kwamen om het leven, meestal onschuldige burgers. Toch werden de verantwoordelijken nooit vervolgd.
Ook Kapitain Nat beschikte over speciale bevoegdheden om in heel het land te opereren en verdachten drie tot vier dagen vast te houden. Bovendien profiteerde hij persoonlijk van de arrestaties. Agenten die succesvol zijn in de drugsbestrijding, kunnen aanspraak maken op een beloning ter waarde van 35 procent van de drugs die ze in beslag nemen.
“De politie beschouwt foltering als de meest doeltreffende manier om informatie en bekentenissen los te krijgen”, zegt Sunai Phasuk van de mensenrechtenwaakhond Human Rights Watch, “Ze zien het niet als illegaal omdat de wet foltering niet expliciet verbiedt.”

Verse chilipepers


Volgens de Thaise Vereniging van Misdaadjournalisten heeft de politie zich de voorbije twintig jaar schuldig gemaakt aan minstens 400 mensenrechtenschendingen. “Het jongste slachtoffer is een vierjarig jongetje”, weet Siroj Mingkhwan, de voorzitter van de journalistenvereniging. “In 1992 werd hij met zijn achterste in kokend water gedompeld en in een hondenhok gestoken. Een politieman dwong hem verse chilipepers te eten en kokende soep te drinken.”
Volgens The Nation behoren ook geesteszieken, prostituees, boeddhistische monniken en buitenlandse toeristen tot de slachtoffers van het politiegeweld. Zelfs oorlogsinvaliden in een rolstoel worden niet gespaard.
Thaise mensenrechtenactivisten klagen vooral over een gebrek aan mechanismen om de politie te dwingen verantwoording af te leggen. “Als we een vraag stellen over de martelpraktijken, krijgen we altijd te horen dat de zaak wordt onderzocht. Maar niemand weet precies hoe die onderzoeken vorderen”, zegt Pornpen Khongkachonkiet, coördinator van de Werkgroep voor Vrede en Rechtvaardigheid.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.