Taiwanezen zoeken bruid steeds vaker in buitenland

De opmars van buitenlandse bruiden in het tot voor kort vrij homogene Aziatische eiland is onder meer te danken aan de grotere rijkdom en sociale vrijheden van de Taiwanese vrouwen. Ze verwerven economische onafhankelijkheid en voelen zich niet meer gebonden om op zoek te gaan naar een levenspartner van ‘eigen bodem’. Jonge Taiwanese vrouwen houden er niet van om én het huishouden te doen én ook nog een kind op te voeden, aldus Wang Hsiao-Ying, een genaturaliseerde Taiwanese uit Myanmar en moeder van een twintigjarige dochter.

“Het ligt aan het gebrek aan zelfvertrouwen van de mannen”, vindt echter Yadrung Chiou, een Thaise vrouw die getrouwd is met een inwoner van de hoofdstad Taipei. Het heeft mij verbaasd hoe weinig beslissingen mijn man durfde nemen. Mannen blijven hier bij hun ouders wonen, en dat maakt hen in bijna alles erg afhankelijk van diens oordeel, aldus Chiou. Ook Jung Hsi Hung, afkomstig uit Indonesië, kan de woorden van Chiou beamen. Mijn man trouwde pas op zijn veertigste omdat hij jarenlang bang was dat zijn moeder niet overweg zou kunnen met de vrouw van zijn keuze. Uiteindelijk heeft hij zijn moeder een vrouw voor hem laten kiezen.

Het fenomeen van de buitenlandse vrouwen begon in de jaren ‘80, toen vooral vrouwen uit de Filippijnen, Indonesië en Thailand hun geluk zochten op de Taiwanese huwelijksmarkt. De afgelopen jaren zijn ook Vietnamese bruiden sterk in trek.

De grote vraag op de buitenlandse huwelijksmarkt heeft geleid tot een explosie van het aantal huwelijksmakelaars. Voor prijzen die kunnen oplopen tot zo’n 8000 euro zoeken die tijdens bijeenkomsten in hotels de ‘juiste’ vrouwen voor hun klanten tussen tientallen jonge kandidates, meestal tussen 16 en 30 jaar.

De meeste buitenlandse vrouwen hebben economische motieven, maar niet allemaal. Er is een deel dat de reis onderneemt om de problemen in het vaderland achter te laten. Zoals Jung Hsi Hung, die Noord-Sumatra in Indonesië verliet om op Taiwan een nieuwe toekomst op te bouwen: Ik was 30 jaar toen ik naar Taiwan kwam. Als ik thuis op Sumatra was gebleven, had ik niet kunnen trouwen. Toen een vriend van me, die al naar Taiwan was vertrokken, een goede man voor mij wist, ben ik naar hier gekomen.

Hsia Hsiao-chun, lid van een stichting die zich het lot van de buitenlandse vrouwen aantrekt, vindt dat er nog veel moet gebeuren om hen dezelfde rechten te doen krijgen als de Taiwanezen. De vrouwen, die vaak geen of weinig onderwijs hebben genoten, worden met mooie beloften naar Taiwan gelokt, maar hebben in de praktijk weinig rechten. Dat zegt ook Chiou, die ruim twintig jaar geleden op Taiwan arriveerde. Vooral in het begin hebben de jonge vrouwen geen been om op te staan, en dat weten de Taiwanese mannen. Zij maken zich dan ook niet ongerust dat de vrouwen weglopen of een scheiding willen”, zegt ze. Veel buitenlandse bruiden worden nog altijd gezien als seksuele goederen, ook door hun echtgenoten. Zelfs als zij de taal beheersen, blijven ze botsen op tal van barrières waardoor zij zich een buitenstaander blijven voelen. Wang Hsiao-Ying uit Myanmar kwam met een vals Thais paspoort naar Taiwan en trouwde via een huwelijksagentschap met een 40 jaar oudere man, maar heeft na 20 jaar hier nog steeds geen burgerrechten Zelfs nu, ik woon al 20 jaar in Taiwan, word ik nog gezien als de ‘bruid van Taipei, zegt ze. (FD/AJ)