Spaanse gegevensbank moet geroofde baby's helpen terugvinden

De gegevensbank moet genetische profielen en laboratoriumrapporten samenbrengen, kondigde minister van Justitie Alberto Ruiz Gallardón aan. Er komt ook een werkgroep, met vertegenwoordigers van Justitie, Binnenlandse Zaken en Gezondheidszorg.

De aankondiging komt er op een moment dat het eerste proces rond de Spaanse babydiefstallen aan de gang is.

Een netwerk van artsen, priesters, nonnen en wellicht ook notarissen en rechters was van 1975 tot 1990 verantwoordelijk voor de diefstal van baby’s bij pas bevallen moeders.  De baby’s werden verkocht aan ouders die geen kinderen konden krijgen.

1800 klachten

De moeders waren meestal alleenstaand, zeer jong en arm. Ze werden onder druk gezet om hun kind af te staan voor adoptie, sommige kregen te horen dat hun baby doodgeboren was, zonder dat ze het lichaam te zien kregen.

Tot nog toe zijn in heel Spanje al 1800 klachten ingediend, zegt Antonio Barroso, voorzitter van de Vereniging van Slachtoffers van Illegale Adopties.

Op het proces in Madrid zit de ondertussen tachtigjarige non María Gómez Valbuena op de beklaagdenbank. Ze wordt beschuldigd van de verdwijning van Pilar Alcalde in 1982. De nu 29-jarige vrouw slaagde er vorig jaar in haar biologische moeder, María Luisa Torres, terug te vinden.

De non werkte destijds in een materniteit in Madrid. “Zuster Maria zei me dat ze me het kind afnam omdat ik overspel had gepleegd”, getuigde Torres op het proces.

Omvangrijk en complex probleem

Minister Ruiz Gallardón spreekt van een “verschrikkelijk menselijk drama” maar zei dat er “geen magische formules” bestonden om zo’n “omvangrijk en complex probleem” snel te oplossen.

Barroso waardeert dat de Spaanse overheid de slachtoffers nu te hulp schiet maar wil eerst zien of de beloftes waargemaakt worden.

Barroso zelf ontdekte pas toen hij 38 jaar oud was dat hij een gestolen kind was. Een jeugdvriend vertelde hem toen dat diens vader hem net voor zijn dood had toegegeven dat ze allebei “gekocht” waren in een ziekenhuis in Zaragoza.

Tijdens de Franco-dictatuur (1939-1975) was de roof van kinderen van opposanten een gangbare praktijk, als een vorm repressie. Maar alles wijst er nu op dat de handel in baby’s na 1975 doorging.