“Reddingstekst” Doha-ronde laat Zuiden in de kou staan

Het document vormt de basis voor onderhandelingen die tegen eind juli moeten leiden tot een raamakkoord over de Doha-ronde. De onderhandelingsronde, die officieel “ontwikkelingsronde” heet en tegemoet moet komen aan de noden van ontwikkelingslanden, ligt sinds het debacle van de WHO-ministerconferentie vorig jaar in Cancún op apegapen.

Verschillende missiehoofden lieten zich vrijdag na een eerste lezing sceptisch uit over de kansen van de tekst. De ongoocheling is het grootst over het landbouwhoofdstuk. Sinds Cancún dringen de ontwikkelingslanden aan op een echte liberaliseringsinspanning vanwege de industrielanden. Celine Charveriat van de ontwikkelings-ngo Oxfam acht de kans klein dat het huidige voorstel “tot veranderingen zal leiden in het voordeel van ontwikkelingslanden”.

De grootste teleurstelling is dat de katoensector geen aparte onderhandelingsstatus krijgt maar een onderdeel blijft van de landbouwgesprekken. De G90, een groep van Europese ex-kolonies en minst ontwikkelde landen, had daar op aangedrongen omdat katoen een flagrant voorbeeld is van de manier waarop subsidies in rijke landen leiden tot lage prijzen op de wereldmarkt en beperkte exportmogelijkheden voor katoenboeren in ontwikkelingslanden.

“De onderwerpen die ontwikkelingslanden interesseren komen niet of niet adequaat aan bod”, zegt Charveriat. “De tekst komt daarentegen ruimschoots tegemoet aan de eisen van rijke landen die hun productieoverschotten willen dumpen en hun grenzen afsluiten”.

Een ander omstreden punt zijn de “tegencyclische” betalingen waarmee de VS hun boeren beschermen tegen plotse prijsdalingen. De ontwerptekst laat deze vorm van subsidies ongemoeid wanneer de VS ze kunnen rechtvaardigen als onderdeel van een strategie om de landbouwproductie te verminderen. Maatregelen om de productie te beperken behoren tot een “blue box” en vallen buiten onderhandelingen over de afbouw van subsidies.

“Deze tekst stelt ons voor enorme problemen”, zo verklaarde de Argentijnse onderhandelaar Alfredo Chiaradía na een eerste lezing. “Zoals steeds zijn het de ontwikkelingslanden die de meeste water bij de wijn moeten doen”. “De geschiedenis herhaalt zich”, zei Chiaradía, verwijzend naar het resultaat van de Uruguay-ronde. Deze onderhandelingen (1986-1994) leverden inzake landbouw een voor de ontwikkelingslanden onbevredigend resultaat op.

Gustavo Capdevila

Xml=7

Ref: wd if