Feest voor de democratie Volgens de tellingen, die meer dan 92 procent van de stemmen verrekenden, behaalt de
Alianza Patriótica para el Cambio, de coalitie van Fernando Lugo met de Liberalen, 40,82 procent van de stemmen. Daarmee ligt de partij meer dan 10 procent voor op de grote rivaal Blanca Ovelar van de
Colorados, die 30,72 procent van de stemmen kreeg. Generaal Lino Oviedo van
Unace verzamelde 21,98 procent. In Paraguay is er geen tweede stemronde, waardoor Lugo duidelijk de overwinnaar is van de stembusslag.
De feestvreugde was groot in Asunción, toen die overwinning bekend raakte. Van overal stroomde Lugo’s achterban naar de hoofdstad om te vieren. Die achterban bestaat zowel uit de arme lagen van de bevolking, als de middenklasse en rijkere lagen die snakten naar verandering. Lugo, die tot kort voor de verkiezingscampagne bisschop was van het bisdom San Pedro in het oosten van het land, was voor velen de incarnatie van de hoop op verandering en van een ethisch appél tegen de politieke cultuur van corruptie. Vanuit zijn verleden heeft Lugo een sterke band met de volksbeweging
Tekojoja maar om de kans op een nederlaag van de Colorado-Partij te vergroten, sloot Lugo’s formatie een alliantie met de Liberale Partij, die sinds het einde van de dictatuur van Alfredo Stroessner in 1989, in de oppositie zit. Ook de Christen-democratische partij PDC maakt deel uit van de Aliantie.
Een bisschop als president? Lugo is verkozen als president. Vice-president voor de Alliantie is Federico Franco van de Liberale Partij. Formeel gezien moeten er echter nog enkele obstakels weggenomen worden opdat Lugo effectief zou kunnen aantreden, en als de Colorado-partij het kwaad wil, kan ze het Lugo nog aardig moeilijk maken. De Paraguayaanse grondwet verbiedt immers een drager van een religieus ambt om president te worden van het land. Lugo heeft wel zijn ambt als bisschop neergelegd, maar tot nog toe heeft het Vaticaan geweigerd om dit ontslag te aanvaarden en heeft de Colorado-Partij ook aangedrongen bij het Vaticaan om dit zo te houden. Eerder al dreigden ze ermee dat, als Lugo toch zou verkozen worden, ze die uitslag niet zouden erkennen. Waarop de volksorganisaties alvast verzekerden op straat te zullen komen om de democratie recht te doen en te eisen dat Lugo als wettelijk verkozen president effectief zou kunnen aantreden. Een andere mogelijkheid die geopperd werd is dat dan niet Lugo zou president worden, maar wel de Liberale kandidaat, Federico Franco.
Lugo’s politieke agenda Lugo wordt gezien als een politicus van de nieuwe lichting in Latijns-Amerika. Iemand die zich erkent in de lijn van het Socialisme van de 21
ste Eeuw, zonder het beleid van Hugo Chavez of Evo Morales te willen imiteren. Dat verklaarde hij in een
exclusief interview voor MO* bij het begin van de verkiezingscampagne. Het belangrijkste agendapunt is de strijd tegen een politieke cultuur die doorspekt is van corruptie en van connecties van hooggeplaatste politici met de marihuanamaffia. Daarnaast wacht er een zware sociale agenda. 42 procent -dat is 2,5 van de 5,5 miljoen Paraguayanen- leeft onder de armoedegrens, en dat terwijl het land vlees en granen uitvoert. Eén op de drie Paraguayanen heeft geen toegang tot gezondheidszorg. Van de honderd kinderen die aan de lagere school beginnen, gaan slechts dertig door naar de middelbare school. Jaarlijks verlaten zo’n 150.000 boeren hun grond en trekken naar de stad, omdat agrobusiness, vooral in handen van Braziliaanse bedrijven, de voorrang krijgt. Tien procent van de rijkste Paraguayanen consumeert 90 keer meer dan 10 procent armste Paraguayanen. Er wacht de nieuwe regering een zware opdracht om de sociale balans in dit zo geteisterde land weer in evenwicht te brengen.