Onrust in Pakistaans Kasjmir groeit

Als Kasjmir opduikt in de internationale media, gaat het over het Indiase deel, waar militante moslims al sinds de jaren 80 voor zelfbeschikking of onafhankelijkheid vechten. In 1947, bij de opdeling van Brits Indië in het overwegend hindoeïstische India en het islamitische Pakistan, kwam dat deel van Kasjmir ondanks zijn overwegende moslimbevolking bij India terecht.

Maar in de rest van Kasjmir zijn niet alle inwoners blij met het bestuur door Pakistan. Pakistan heeft het over Azad Kashmir (onafhankelijk Kasjmir), maar wij noemen het Door Pakistan Bezet Kasjmir, zegt Shaukat Ali Kashmiri. Hij is de voorzitter van de United Kashmir People’s National Party (UKPNP). Hij werd twee keer gearresteerd en gefolterd door het Pakistaanse leger en leeft nu als vluchteling in Zwitserland.

Er is nu een All Parties National Alliance gevormd om de rechten van de bevolking in Door Pakistan Bezet Kasjmir af te dwingen, zegt Kashmiri. Veel nationalistische partijen in Kasjmir hebben zich aangesloten.

Pakistaans Kasjmir is ongeveer 4.000 vierkante kilometer groot - zowat een provincie in Nederland of België. Pakistan controleert daarnaast ook de Noordelijke Gebieden, een grotere regio die ook tot Kasjmir gerekend wordt.

De mensen in het door Pakistan bezette deel van Kasjmir genieten al bijna 60 jaar geen politiek rechten, gaat Kashmiri verder. Er zijn geen onafhankelijke kranten, de veiligheidsdiensten hebben het er voor het zeggen en Kasjmiri’s die voor zelfbeschikking zijn, krijgen geen banen en worden buiten de politiek gehouden. Wie deel wil nemen aan de verkiezingen voor de plaatselijke raad, moet eerst trouw zweren aan Pakistan, klaagt Kashmiri.

De onvrede neemt toe en het verzet groeit, bevestigt Mumtaz Khan, ondervoorzitter van de International Kashmir Alliance. Khan leeft als politiek vluchteling in Canada. Hij stelt vast dat de internationale media zich bijna uitsluitend met Indiaas Kasjmir bezighouden. Dat wijst erop dat de media er kunnen werken en dat er instellingen zijn die de bevolking de kans geven hun stem te laten horen.

In Azad Kashmir is daar geen sprake van, zegt Khan. Buitenlanders en zelfs Pakistani moeten er wegblijven. Lokale media zijn er niet, we zijn helemaal afhankelijk van de Pakistaanse media, en die zijn niet vrij. Je kan je voorstellen hoe de mensenrechtensituatie er is.

De United Kashmir People’s National Party en de International Kashmir Alliance zeggen dat ze steeds meer ondernemen om de situatie in het door Pakistan gecontroleerde deel van Kasjmir internationaal aan te kaarten. Maar Pakistan werkt dat volgens hen tegen.

De nationalistische partijen in Kasjmir zijn van plan een sterke politieke basis in het buitenland op te zetten om van daaruit te blijven opkomen voor de zaak van de Kasjmiri’s in Pakistan. Ze willen het voorbeeld volgen van de Muttahida Qaumi Movement (MQM), een Pakistaanse partij die het opneemt voor de Mohajirs, de moslims die in 1947 massaal van India naar Pakistan trokken. De partij wordt geleid door Altaf Hussain vanuit haar hoofdkwartier in Londen. (PD)