Noordzeekabeljauw aan de beterhand

De Internationale Raad voor de Exploratie van de Zee (ICES) publiceert vandaag (vrijdag) zijn najaarsverslag over de toestand van de visbestanden in de Europese wateren. De adviezen worden door de Europese visserijministers steevast in de wind geslagen. Vorig jaar pleitte ICES voor een moratorium op kabeljauwvangst in de Noordzee, dat door de Europese visserijministers in december 2006 werd verwaterd tot een vangstbeperking van 14 procent, van 23.000 tot 20.000 ton. 
Dit jaar gooit ICES het over een andere boeg en stelt het adviescomité van wetenschappers voor om de vangst in 2008 te beperken tot minder dan de helft van wat in 2006 naar boven werd gehaald. In de praktijk komt dat neer op maximum 22.000 ton. 
“Wetenschappelijk onderzoekt heeft uitgewezen dat het aantal jonge vissen is gestegen, zij het maar tot de helft van het gemiddelde op lange termijn”, zegt Martin Pastoors, hoofd van het wetenschappelijk adviescomité, “Die jonge vissen kunnen bijdragen tot het herstel van het kabeljauwbestand in de Noordzee. Maar het is niet genoeg.” 
De Europese visserijministers legden vorig jaar een quotum van 20.000 ton vast. Het probleem is dat er veel meer kabeljauw wordt opgevist, illegaal of als bijvangst bij de jacht op andere, minder bedreigde diersoorten. ICES schat dat er in 2006 bijna 44 ton kabeljauw uit de Noordzee werd gehaald, waarvan negen ton illegaal en acht ton als bijvangst opnieuw in zee werd gedumpt. 
“Er moeten strengere maatregelen worden genomen tegen de bijvangst en de illegale vangsten”, zegt Pastoors, “Dat moet de jonge vissen de kans geven te groeien en zich voort te planten.” 2005 was blijkbaar een bijzonder vruchtbaar jaar voor de Noordzeekabeljauw: er werden 50 procent meer jonge vissen geboren dan gemiddeld. 
Een andere vissoort die elk jaar weer van zich doet spreken is de ansjovis in de Golf van Biskaje. Hier adviseert ICES net als vorig jaar om de vissersboten aan de wal te houden. De Visserijministers besloten vorig jaar het moratorium gedeeltelijk op te heffen, waardoor een bescheiden aantal Franse en Spaanse vissersboten zich gedurende twee maanden op zee kon wagen om na te gaan of het ansjovisbestand zich voldoende had hersteld.