“Mijn oorlog bracht Peru vrede” (Fujimori)

Het openbaar ministerie vraagt dertig jaar cel tegen Fujimori voor zijn rol in moordpartijen in 1991 en 1992. De Colina-groep, met agenten van de militaire inlichtingendienst SIE, bracht toen vijftien inwoners om in Barrios Altos, een wijk in de hoofdstad Lima, en negen studenten en een professor in de Universiteit van La Cantuta, eveneens in de hoofdstad.

“Niemand heeft ook maar één bewijs aangevoerd dat mij veroordeelt en niemand kon dat omdat er eenvoudigweg geen bewijzen zijn en omdat ik, zoals ik van bij het begin gezegd heb, onschuldig ben”, zei de ondertussen 70-jarige ex-president aan het slot van het proces.

Fujimori stelt dat de Colina-groep zijn misdaden heeft gepleegd buiten zijn medeweten of goedkeuring om. Als staatshoofd hoefde hij ook niet alles te weten. “Het waren jaren waarin ik te veel de handen vol had met andere problemen om belang te hechten aan administratief memorandum of om mij te mengen op terreinen die niet de mijne waren” – een allusie op twee door hem ondertekende memoranda waardoor een kleine groep SIE-officieren bevorderd werd, onder meer de kopstukken van de Colina-groep.

Geïsoleerde feiten

“Pacificatie was de regel van mijn beleid, niet de uitzondering”, zei de ex-president. “Ze schuiven Fujimori geïsoleerde en zeer betreurenswaardige feiten in de schoenen die plaatsvonden buiten mijn pacificatiestrategie om, het meest efficiënte en propere beleid uit de geschiedenis”, .

Procureur Avelino Guillén zei vorige week in een gesprek met IPS dat Fujimori’s schuld ruimschoots bewezen is. “We hebben er vertrouwen in dat de rechtbank de bewijzen die het openbaar ministerie heeft gepresenteerd, zal aanvaarden. Onze stelling wordt ondersteund door vijfhonderd bewijsdocumenten, de getuigenis van zestig personen, en bovendien door achttien geluids- en beeldfragmenten en dertig persknipsels die de verklaringen van Fujimori registreerden en die het tegenovergestelde aangeven van wat zijn verdediging vandaag aanvoert. De bewijzen tonen een concrete realiteit: hij is schuldig, hij gaf het bevel.”

Kinderen van Fujomori

In het proces werd aangetoond dat Fujimori ten tijde van de moordpartijen woonde en werkte in de gebouwen van de nationale veiligheidsdienst SIN, waarvan de SIE en dus ook de Colina-groep afhingen.

Fujimori zei dat zijn kinderen, onder meer parlementslid Keiko Fujimori, zijn werk zouden voortzetten. Keiko Fujimori kreeg bij de parlementsverkiezingen van 2006 de meeste voorkeursstemmen.

Ronald Gamarra, advocaat voor de burgerlijke partij, vond Fujimori’s slotbetoog ontgoochelend. “Hij voelt dat hij het juridische proces heeft verloren en daarom koos hij voor een politiek discours.” Gisela Ortiz, zus van een van de slachtoffers van La Cantuta, betreurde dat Fujimori het proces politiek misbruikte. “Fujimori moest antwoorden op concrete beschuldigingen maar antwoordde met politieke argumenten. Hij heeft zich van podium vergist. Hij heeft niet geantwoord op de beschuldigingen, daarom vertrouwen we erop dat de rechtbank hem veroordeelt.”

In de oorlog tussen het Peruaanse leger en de linkse guerrillero’s van het Lichtend Pad en van de Revolutionaire Beweging Túpac Amaru vielen van 1980 tot 2000 70.000 doden, volgens cijfers van de Waarheids- en Verzoeningscommissie.