Mercosur regulariseert illegalen

Het akkoord houdt in dat het burgerschap in eerste instantie wordt gegeven voor een periode van twee jaar - als enige voorwaarde geldt een blanco strafblad en een paspoort van een Mercosur-land. Immigranten die kunnen bewijzen dat ze een regelmatig inkomen hebben, kunnen later een permanente verblijfsvergunning krijgen. Daarmee wordt een einde gesteld aan de penibele arbeidsomstandigheden waarin vele migranten zich bevinden: ze worden uitgebuit, verdienen minder en kunnen achteraf geen enkele uitkering krijgen.

Dit is waar we al jaren om smeken: een algemene, onbegrensde amnestie voor illegalen, zegt Luiz Bassegio, coördinator van de Pastorale Immigratiedienst van Sao Paulo. Hopelijk wordt de maatregel ook algemeen toegepast want van de regularisatie die ons land enkele jaren geleden doorvoerde, konden slechts 38.000 buitenlanders profiteren.

De Pastorale Immigratiedienst denkt dat er in Brazilië ongeveer een half miljoen illegalen leven, waarvan 200.000 uit Bolivia en 100.000 uit Paraguay. Paraguay van zijn kant, telt 380.000 Braziguayanen - illegale Brazilianen die er vaak al jaren wonen maar desondanks geen wettelijke erkenning genieten. In Bolivia zijn dat er ongeveer 15.000 en die werken voornamelijk in de rubberindustrie in het Amazonewoud. Naar schatting verblijven zo’n 20.000 Brazilianen illegaal in Argentinië en omgekeerd leven er 5.000 Argentijnen zonder papieren in Brazilië.

De presidenten van de vier Mercosur-leden - Argentinië, Brazilië, Paraguay en Uruguay - en de geassocieerde leden Bolivia en Chili moeten het akkoord nog goedkeuren. Dat zou volgende maand gebeuren op de Mercosurtop van 6 december in Brasilia. De regularisatie zou dan onmiddellijk van kracht zijn in Argentinië, Bolivia en Chili. In Brazilië, Paraguay en Uruguay is er nog de ratificatie van het parlement nodig.

Het akkoord houdt geen vrij verkeer van personen in zoals die bestaat in de Europese Unie. Die komt in een tweede fase, zegt Paulo de Tarso Ribeiro, de Braziliaanse minister van Justitie, die benadrukt dat het akkoord een belangrijke stap is in de economische integratie van Zuid-Amerika.