Mensenrechtenactiviste beschuldigt politie van aanslag

Onbekende overvallers hebben vrijdagochtend het vuur geopend op het huis van Estela de Carlotto in Argentinië, voorzitter van de mensenrechtenorganisatie ‘Grandmothers of Plaza de Mayo’. Die organisatie blijft zoeken naar de kinderen die tijdens de dictatuur van 1976 tot 1983 ontvoerd zijn of baby’s die tijdens de illegale gevangenschap van hun ouders geboren en verdwenen zijn.

Vorige woensdag had Estela de Carlotto de politie ervan beschuldigd een schrikbewind te voeren en zich te buiten te gaan aan schendingen van de mensenrechten. Zij bevond zich twee dagen later alleen in haar huis in La Plata. Plots hoorde ze een soort explosie, kogels gingen door de voordeur, braken verschillende ramen en drongen door tot in de badkamer en de woonkamer waar Carlotto net een telefoontje had aangenomen. ‘Nooit eerder is mij zoiets overkomen, zelfs niet tijdens de dictatuur’, zei de vrouw die al sinds 1977 de mensenrechtenorganisatie leidt. ‘Ik twijfel er niet aan dat de aanval te maken heeft met het feit dat ik een klacht had ingediend tegen de politie’, zei Carlotto.

Volgens Amnesty International komen de kogels uit een bepaald type wapen dat door de Argentijnse federale politie wordt gebruikt om betogers in toom te houden. De minister van veiligheid van de provincie Buenos Aires, Juan Pablo Cafiero verklaarde dat ‘het geen poging tot diefstal was, maar een ernstige aanval tegen een individu’ en ook hij sloot een verband met de klacht van Carlotto niet uit. Verschillende mensenrechtenorganisaties hebben onmiddellijk publiek veroordeelt wat zij beschouwen als een moordpoging op een mensenrechtenactivist.

De klacht die Carlotto over de praktijken van de politie van Buenos Aires heeft ingediend is niet mis te verstaan. Het document bevat getuigenissen van politici, gerechtsdienaars en van vertegenwoordigers van mensenrechtenorganisaties, vaak leden van de ‘Memorial Commission’ voor de slachtoffers van de dictatuur. Zij beschuldigen de politie van Buenos Aires van praktijken die kunnen tippen aan die van de laatste militaire dictatuur. De politie zou de trekker bliksemsnel overhalen en zelfs mensen executeren. Bovendien lokt de toename van martelpraktijken en de overbevolking van de gevangenissen steeds meer terreur van de politie uit, aldus de commissie.

Ook Carlotte hekelt de schendingen van de mensenrechten door de politie, zoals het geval van de drie jongeren die afgelopen zaterdag, na een avondje stappen, door de politie zouden worden thuisgebracht, maar na een pak slaag gedwongen werden in de Riachuelo-rivier te springen. Twee van hen haalden het. De derde, de 19-jarige Ezequiel Demonty, is nooit op de andere oever aangekomen.

Het is niet de eerste keer dat politiemannen minderjarigen in de rivier gooiden. Maar het is wel de eerste keer dat er één niet aan de overkant raakt. De familie is volgens buurtbewoners niet van plan om de zaak in de doofpot te laten stoppen. De veertienjarige, die zijn naam niet gepubliceerd wil zien, vroeg de politie om hem geen vragen meer te stellen omdat hij een reeks dreigtelefoontjes heeft gekregen.

Sinds de ombudsman van Buenos Aires in 2000 een databank voor martelpraktijken opende, kreeg hij ongeveer 1500 klachten over marteling en mishandeling door de politie. Maar de onderzoeken naar deze gevallen blijven meestal ergens in de bureaucratie haperen. De databank zit bijna zonder werkingsmiddelen.

In de periode 1999-2000 zijn volgens een rapport van het Hooggerechtshof van Buenos Aires minstens 60 minderjarigen omgekomen in confrontaties met de politie. Volgens procureur Eduardo de la Cruz is in sommige welgestelde sociale groepen een klimaat ontstaan waarin jongeren afstraffen en een bijzonder repressieve aanpak toegejuicht worden. ‘In Buenos Aires wordt een gevoel van onveiligheid bewust gecreëerd en versterkt om een markt te creëren voor private beveiligingsorganisaties’, zegt hij. Verscheidene residenten van de rijke buurt San Isidro in Buenos Aires verklaarden aan IPS dat ze wekelijks een som betalen aan wat ogenschijnlijk een private beveiligingsorganisatie is. Eigenlijk gaat het om een groep agenten van de locale politie-eenheid die de buurtbewoners gewoon gratis zou moeten beschermen.