Latijns-Amerika vreest voor grote financiële crisis

Voor een dollar moest vandaag (vrijdag) 2,82 real worden neergeteld. De real
verloor tegenover de dollar dit jaar al 17,72 procent van zijn waarde, maar
de negatieve trend nam deze week een hogere versnelling. Volgens analisten
heeft dat te maken met het WorldCom-schandaal, dat deze week uitbrak. De val
van de Amerikaanse telecomreus, die naar verluidt voor een slordige 3,8
miljard dollar fraudeerde, zorgt voor een stormloop naar de dollar. Op de
wisselmarkten groeit de angst dat bedrijven in ontwikkelingslanden het
moeilijk zullen krijgen nog investeringen aan te trekken.

Het nieuws dat de Braziliaanse overheid het inflatiecijfer voor volgend jaar
met twee procentpunten wil optrekken, is ook olie op het vuur. En de
verwachting dat de linkse kandidaat Luiz Inacio Lula da Silva de
presidentsverkiezingen van 6 oktober gaat winnen, maakt de zenuwachtigheid
van de beleggers compleet. Lula probeert buitenlandse schuldeisers gerust te
stellen, de fiscale doelstellingen van president Fernando Henrique Cardoso
te zullen nastreven en de overeenkomsten te respecteren die de huidige
roergangers met het Internationaal Muntfonds (IMF) afsloten. Maar de
vakbondsman raakt zijn reputatie als rooie rakker niet kwijt.

De Braziliaanse Stichting voor Onderzoek naar Transnationale Bedrijven, een
denktank die wordt gefinancierd door internationale banken en bedrijven,
meent dat de kapitaalvlucht uit Brazilië weinig te maken heeft met de angst
voor een overwinning van een linkse kandidaat, maar het gevolg is van een
wereldwijde crisis. De Stichting stelt dat instorting van de kapitaalstroom
naar ontwikkelingslanden is ingegeven door de verliezen en de schulden waar
rijke landen, en vooral de VS, plots mee blijken te kampen.

De recente uitbetaling van een schijf van 10 miljard dollar van een lening
van het IMF bood echter geen soelaas, evenmin als de sussende verklaringen
van minister van Financiën Pedro Malán en voorzitter van de Centrale Bank
Arminio Fraga dat Brazilië op stevige economische fundamenten rust en genoeg
in kas heeft om speculatieaanvallen af te slaan.

Ondertussen dook eergisteren (woensdag) in Argentinië de peso onder de
psychologische grens van vier peso voor één dollar. De peso kalft sinds
januari gestaag af. Toen werd de convertibiliteitswet geschrapt, die de peso
paritair aan de dollar hield. Terwijl de Argentijnse peso verder blijft
zakken houdt het IMF het been stijf en weigert nieuwe leningen uit te
schrijven.

De financiële problemen besmetten ook de andere landen in de regio. Ook in
buurland Chili moest de peso terrein afstaan aan de dollar. De Chileense
minister van Economie, Jorge Rodríguez, wijt dat aan overdreven nerveuze
reacties op de verwachtingen voor de Braziliaanse verkiezingen.

Ook Uruguay moest vorige week zijn muntkoppeling van 1990 loslaten. De
Uruguayaanse peso verloor 7,6 procent terrein. De Paraguayaanse guarani zit
in hetzelfde schuitje.

In Mexico blijft de schade naar verluidt relatief beperkt. Hoewel de
Mexicaanse peso ook moest afhaken tegenover de dollar, zal de munt er
volgens de Centrale Bank en gerenommeerd economist Enrique Quintana relatief
stabiel blijven. De peso verloor op 18 maanden tijd slechts drie procent aan
de dollar, na een lange, sterke periode. Té sterk en niet goed voor de
export, zeiden de experts.

De hoopvolle situatie in Mexico pareert de angst voor een brede crisis
helemaal niet. De financiële worden in de andere landen inde regio
aangezwengeld door politieke crisissen. Dat geldt onder meer voor Colombia,
Peru en Venezuela.