'Israëlische belangengroepen dicteren Amerikaanse politiek'

Volgens onderzoekers John Mearsheimer van de Universiteit van Chicago en Stephen Walt van de Universiteit van Harvard, heeft de pro-Israëllobby de Amerikaanse regering zover gekregen dat de VS oorlog voeren, manschappen verliezen en wederopbouw financieren, terwijl Israël er de vruchten van plukt.

Waarom zetten de VS hun eigen veiligheid en die van bondgenoten op het spel voor de belangen van een ander land?, vragen de auteurs zich af. Hun antwoord, dat al geleid heeft tot en debat in academische kringen en woede in pro-Israëlgroepen, is dat het de invloed is van de pro-Israëlische lobby in het land.

Tot die lobby rekenen Mearsheimer en Walt onder meer het American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), de Conference of Presidents of Major Jewish Organisations, het Washington Institute for Near East Policy en zionistisch-geïnspireerde christelijke organisaties.

De onderzoekers baseerden zich voor het onderzoek op informatie van Israëlische wetenschappers en journalisten, internationale mensenrechtenorganisaties en getuigenissen van pro-Israëlische politici en lobbyisten zelf. Op grond van die informatie leggen ze uit hoe de invloed van de lobby steeds sterker werd in Washington. Intimidatie van de pers, denktanks en academici zou geleid hebben tot een bedrieglijke beeldvorming over Israël.

Sinds de Tweede Wereldoorlog kreeg Israël 140 miljard dollar steun uit de VS, staat in het onderzoek. Israël is voor de VS een belangrijke bondgenoot in de strijd tegen de terreur, omdat beide landen dezelfde vijanden hebben. Beweren dat Israël en de VS naar elkaar toegroeien door de strijd tegen een gezamenlijke vijand, is de zaak omdraaien. Het is eerder zo dat het terrorismeprobleem van de VS grotendeels veroorzaakt is door de nauwe banden met Israël, aldus de auteurs.

Israël beschouwen als de belangrijkste bondgenoot in de strijd tegen het terrorisme en dictatoriale regimes in het Midden-Oosten, is een overdrijving van Israëls mogelijkheden om daaraan daadwerkelijk een bijdrage te leveren. Daarnaast wordt vergeten dat het Israëlische beleid het Amerikaanse streven bemoeilijkt, zeggen ze.

Volgens het onderzoek hebben lobbygroepen de zwakke plekken van de belangrijkste media en politici gebruikt om campagne te voeren voor Israël, los van wat het land in de regio doet.

De studie wijst verder op de onwrikbare steun van Washington aan Israël bij de Verenigde Naties. Sinds 1982 hebben VS 32 keer een veto uitgesproken over anti-Israëlische resoluties van de Veiligheidsraad. Dat is vaker dan veto’s van alle andere lidstaten van de Veiligheidsraad bij elkaar. De VS blokkeerden ook pogingen van de Arabische landen om het nucleaire wapenarsenaal van Israël op de agenda van het Internationaal Atoomagentschap te krijgen.

In de VS werkte de lobby er hard aan om critici de mond te snoeren, iets wat de democratie ondermijnt, zeggen de auteurs. Door critici de mond snoeren met boycots en het opstellen van zwarte lijsten, of door te suggereren dat het antisemieten zijn, schenden de VS het principe van open debat waar een democratie op gebaseerd is.

De studie is door verschillende pro-Israëlgroepen met vernietigende kritiek ontvangen. Als een student zo’n werkstuk zou indienen, dan zou hij ongetwijfeld zakken, aldus het Committee for Accuracy in Middle East Reporting in America. Volgens de organisatie bevat het onderzoek veel fouten.

Kranten als de pro-Israëlische New York Sun, lieten een woordvoerder van de Moslim Broederschap in Egypte aan het woord als verdediger van de studie, als bewijs voor de extremistische standpunten van de auteurs. Eliot Engel een Democratisch congreslid uit New York van joodse afkomst, typeerde de inhoud van het onderzoek als het bekende antisemitische en antizionistische gewauwel.

In het onderzoek wijzen de auteurs erop dat de pro-Israëllobby extra krachtig is door de steun van christelijke fundamentalisten zoals Gary Bauer, Jerry Falwell, Ralph Reed en Pat Robertson en congresleden zoals Dick Armey en Tom DeLay. Zij zien de oprichting staat Israël als de vervulling van een bijbelse profetie en vinden dat het land daarom alle steun verdient.

Neoconservatieve ‘heidenen’ zoals John Bolton, Robert Bartley, oud-redacteur van het Wall Street Journal, William Bennett, oud-minister van Onderwijs en Jeanne Kirkpatrick, oud-VN-ambassadeur, steunen eveneens de belangengroepen.

De lobby bereikte een aantal successen voor Israël. De studie wijst er echter op dat de kosten voor de steun aan het land steeds hoger worden. De invloed van de lobby veroorzaakt volgens de onderzoekers op diverse fronten problemen. Zij wijzen onder meer op de toenemende dreiging van militair geweld waar de VS en de Europese bondgenoten mee te maken hebben.

Doordat Amerikaanse leiders Israël niet onder druk zetten om vrede in het Midden-Oosten te creëren, maakt de lobby het onmogelijk om een einde te maken aan het Israëlisch–Palestijnse conflict. Dat conflict zouden extremisten gebruiken als ‘rekruteringsinstrument’. De pogingen van de lobby om regimeveranderingen door te voeren in Iran en Syrië, zouden kunnen leiden tot aanvallen van de VS op die landen, met mogelijk desastreuze gevolgen.

We zitten niet te wachten op nog een Irak. De vijandigheid van de lobby ten opzichte van deze landen hindert op zijn minst Washingtons pogingen om ze aan de goede kant te krijgen in de strijd tegen al Qaeda en de Iraakse opstandelingen. Terwijl hun hulp daarbij hard nodig is, aldus het onderzoek.

De auteurs zeggen dat de steun aan Israël een aantal negatieve effecten heeft op zowel de VS als Israël. Het leidde er volgens hen onder meer toe dat mogelijkheden om vredesakkoorden te sluiten met Syrië en de Palestijnen, werden gedwarsboomd door extremisten. (JS/MM)