Iraanse vrouwenrechtenactiviste in de prijzen

De winnaressen van 2010 werden begin maart reeds bekendgemaakt maar gisteren (woensdag) vond de officiële uitreiking plaats. Gastvrouwen waren Amerika’s First Lady Michelle Obama en Buitenlandminister Hillary Clinton.
De awards worden sinds 2007 jaarlijks uitgereikt  door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken aan vrouwen met uitzonderlijke moed en leiderschap.

Iraanse mensenrechtenactiviste

Eén van de winnaressen is de Iraanse Shadi Sadr, die haar prijs opdraagt aan Shiva Nazar Ahari, een gevangen vrouwenrechtenactiviste. Sadr is advocaat, journalist en expert op vlak van vrouwenrechten.
Tot enkele jaren geleden was ze directeur van het Raahi, een juridisch adviescentrum voor vrouwen, maar de Iraanse autoriteiten besloten in 2007 het centrum op te doeken. Sadr zette ook een website op, toegewijd aan het Iraanse vrouwenrechtenactivisme: Zanan-e Iran (Women of Iran).
Shadi Sadr werd al tweemaal opgepakt. Een eerste keer in 2007, tijdens vreedzaam protest in Teheran tegen de beschuldiging van vijf vrouwen die propaganda tegen het systeem zouden hebben gevoerd.
Vorig jaar werd ze opnieuw gearresteerd, op weg naar het Vrijdaggebed, in de woelige periode na de verkiezingen. Pas na elf dagen werd ze vrijgelaten. Vorig jaar won Sadr al de Nederlandse Mensenrechtentulp en de Lech Walesa mensenrechtenprijs.

Afghaanse vrouwen

Ook twee Afghaanse vrouwen zijn in de prijzen gevallen, Shukria Asil en Shafiqa Quraishi. Shukria Asil is een van de vier vrouwelijke provincieraadsleden van Baghlan, ze probeert de band tussen afgelegen gemeenschappen de provinciale overheid te versterken.
Asil eist ook dat de overheid meer aandacht besteedt aan de noden van vrouwen, zet zich in voor de rechten van mentaal gehandicapten, wil schoolkansen van jonge meisjes verbeteren en ijvert voor de oprichting van een vrouwenrijschool.
Shafiqa Quraishi promoot dan weer de integratie van vrouwen bij de overheid en politie. Ze startte haar carrière bij de Afghaanse politie, en binnen het ministerie van Binnenlandse Zaken werkt ze rond mensenrechten, vrouwenrechten en kinderrechten.

Overige winnaars

Naast deze Iraanse en Afghaanse vielen nog zeven andere vrouwen in de prijzen:

• Androula Henriques uit Cyprus, die vecht tegen vrouwenhandel.
• Sonia Pierre uit de Dominicaanse Republiek, stichter en leidster van MUDHA (Movement of Dominican-Haitian Women), een organisatie die zich inzet voor Haïtianen in de Dominicaanse Republiek en de rechten van arbeidsmigranten probeert veilig te stellen.
• De Keniaanse Ann Njogu, zij leidt een organisatie die seksueel en gendergerelateerd geweld documenteert in het land. Ook heeft ze als lobbyist en mede-opsteller een vooraanstaande rol gespeeld in de Keniaanse Sexual Offences Act.
• Dr. Lee Ae-ran, die verschillende initiatieven heeft opgezet voor Noord-Koreanen. Zo heeft ze een stichting opgericht die studiebeurzen aanbiedt om Engels te leren, en in 2009 stichtte ze de Hana Defector Women’s Organization, een ngo die Noord-Koreaanse vrouwen jobtraining, kinderzorg, mensenrechtentraining en dergelijke. Lee Ae-ran is op elfjarige leeftijd samen met haar familie naar een werkkamp gestuurd en zat acht jaar gevangen. In 1997 vluchtte ze naar Zuid-Korea met haar zoontje, maar haar echtgenoot en de familie moest ze achterlaten.
• Jansila Majeed, een Sri Lankaanse die programma’s opzet voor vrouwen en minderheden. Ze wil vooral werk maken van het samenbrengen van de moslim en tamilgemeenschap.
• De Syrische Zuster Marie Claude Nadaff, zij vangt vrouwen op die te maken kregen met huiselijk geweld of mensenhandel en ijvert voor een betere behandeling van vrouwelijke gevangenen.
• En ten slotte Jestina Mukoko uit Zimbabwe, mensenrechtenactiviste en directeur van het Zimbabwe Peace Project, een ngo die mensenrechtenschendingen in het land monitort.