Illegalen hebben prijs op hoofd in Maleisië

61 Indische gastarbeiders moest het ontgelden. Leden van de burgerwacht RELA sloegen hen met stokken en brachten hen naar een gevangenkamp. Minstens twee Indiërs moesten naar het ziekenhuis met breuken en verwondingen aan de borst. Twintig anderen konden ontsnappen en zochten hun toevlucht binnen de muren van het Indische consulaat.

In totaal kampeerden 400 Indiërs voor het consulaat. Daar zochten ze hulp voor problemen die ze hadden met hun werk, hun paspoort en met onbetaalde lonen. De groep beweert vorig jaar naar Maleisië gebracht te zijn door een bedrijf dat arbeiders moest leveren aan een elektronicabedrijf in Pasir Gudang, in de staat Johor. De eerste twee maanden werden ze correct uitbetaald, de derde maand vertelde het bedrijf hen dat er geen werk meer voor hen was. Ondanks het feit dat ze in het bezit zijn van de juiste papieren dreigen de Indiërs nu toch uitgewezen te worden.

Onder serieuze druk van vakbonden, de politieke oppositie en mensenrechtengroeperingen kondigde de Maleisische Mensenrechtencommissie (MHRC, een overheidsinstelling), dat het de zaak zal onderzoeken. “Het is de eerste keer dat we een rapport over RELA moeten behandelen”, zei Suhakam-commissaris Abdul Monir Yaakob. “In tegenstelling tot de kranten die eerder negatief berichten over RELA, hebben wij nooit eerder klachten ontvangen.”

“De regering is gewoon in een constante staat van ontkenning, hoewel ze al meermaals ingelicht werden over verschillende incidenten met RELA”, zegt Irene Fernandez, van de mensenrechtenorganisatie Tenaganita, de ngo die opkomt voor gastarbeiders en het voorval aan het licht bracht. Fernandez won in 2005 de ‘Right Livelihood Award’, beter bekend als de alternatieve Nobelprijs.

De burgerwacht RELA werd ongeveer 50 jaar geleden opgericht om communistische oproerkraaiers te bestrijden. Maar de laatste tijd haalde ze meermaals de krantenkoppen met serieus wangedrag als afpersing, illegale arrestaties en andere brutaliteiten.

Toen RELA de orde moest bewaren tijdens voetbalmatchen waren er weinig klachten. Dat veranderde toen ze in maart 2005 bewapend werden, en de volmacht kregen om gastarbeiders zonder papieren tegen te houden, te ondervragen en indien nodig, te arresteren. Voor elke gearresteerde gastarbeider kregen ze 13 euro. Dat moest hen motiveren om op illegale gastarbeiders te jagen.

Plots dook er een nieuwe gewapende troepenmacht in het straatbeeld op, die maar wat graag met de spierballen rolde, gehoorzaamheid eiste van de burgers en gastarbeiders bedreigde en afperste.

Vorige maand nog werden 5 dode Birmese gastarbeiders uit een meer gevist. Mensenrechtenorganisaties wezen met een beschuldigende vinger naar RELA, maar de overheid wees die beschuldiging van de hand.

Het laatste incident met de Indische gastarbeiders echter, gebeurde op klaarlichte dag en voor het oog van verschillende getuigen. Daardoor laaide de discussie opnieuw op of ongetrainde vrijwilligers wel van wapens en verreikende bevoegdheden moeten voorzien worden. Mensenrechtenorganisaties in Maleisië zijn er alvast ten stelligste van overtuigd dat dit niet kan.

“De Indische arbeiders hebben een geldige verblijfsvergunning. De overheid zou hen moeten helpen om hun achterstallig loon te innen, niet ze arresteren en in een gevangenkamp steken”, vindt G. Rajasekaran, secretaris-generaal van de grootste vakbond van Maleisië, Malaysian Trade Union Congress (MTUC).

“De beslissing om RELA te bewapenen heeft alleen maar het aantal gevallen van machtsmisbruik doen toenemen, en heeft een burgerwacht gecreëerd die racisme en geweld veroorzaakt”, vindt Irene Fernandez van Tenaganita.

“Er is absoluut geen reden om vuurwapens te gebruiken tegenover ongewapende doodgewone gastarbeiders”, aldus Fernandez. “Hun enige fout is dat ze niet in het bezit zijn van de juiste papieren. Dat maakt hen nog geen criminelen.” (MM)