Homo’s blijven paria’s

Op 14 augustus werd de 38-jarige Pushkin Chandra, een medewerker van de Amerikaanse overheidsdienst voor ontwikkelingshulp USAID en de zoon van een hoge ambtenaar, samen met zijn jonge vriend Kuldip doodgestoken in zijn luxueuze woning in New Delhi. De politie sluit een roofoverval uit, maar heeft verder nog altijd het raden naar het motief of de daders.

De media smeren de pittige details van de zaak breed uit. De seksuele voorkeur van Pushkin staat daarbij centraal. De pers laat niet na te vermelden dat er pornografisch materiaal gevonden is in zijn slaapkamer, en dat er nog een aangebrande video liep toen de politie ter plaatse kwam.

De Indiase homobeweging is niet blij met de aandacht die ze door de zaak krijgt. “De kranten staan opeens bol van verhalen over de homoseksuele levensstijl, maar veel positiefs valt er niet te lezen,” klaagt Pramada Menon. De homo-activiste nam vorige week deel aan een bijeenkomst in New Delhi waarop de beweging overlegde hoe ze zou reageren op hatelijke artikels.

De Indiase homo’s zijn ook niet opgezet met de manier waarop de politie de moordzaak probeert op te lossen. In New Delhi zijn tientallen mannelijke prostituees en transseksuelen opgepakt in een vertwijfelde poging om informatie los te krijgen over mogelijke daders.

Homo’s hebben veel vijanden in India. Extremistische hindoes voerden nog niet zo lang geleden een campagne waarbij ze bioscopen in brand staken die films draaiden waarin homo’s voorkwamen. De BJP, de hindoepartij die tot begin dit jaar de Indiase regering leidde, stelt dat de Indiase maatschappij homoseksualiteit afkeurt en dat die afkeuring sterk genoeg is om homoseksuele relaties te blijven behandelen als een misdrijf. Ook andere maatschappelijke groepen hebben zo hun problemen met gelijkgeslachtelijke liefde. Father Dominic Emmanuel, de woordvoerder van het katholieke aartsbisdom Delhi, oordeelt dat homoseksualiteit “afkeer oproept bij de mensen”; persoonlijk vindt hij dat de neiging “fundamenteel tegen de menselijke natuur in gaat.”

Volgens Ashok Row Kavi, de bekendste Indiase activist die opkomt voor de rechten van homo’s en lesbiennes, is de groep de laatste jaren zichtbaarder geworden in India, maar heeft dat hun aanvaarding er niet op verbeterd.

Wettelijk hebben de Indiase homo’s geen been om op te staan. Wie duidelijk voor zijn of haar geaardheid uitkomt, loopt het gevaar veroordeeld te worden op basis van een 141 jaar oude wet die stelt dat orale en anale seks en andere vormen van seksuele betrekkingen die niet op voortplanting gericht zijn, ingaan “tegen de natuurlijke orde”. Tegen die wet, die niet vaak wordt ingeroepen door de rechtbanken, wordt momenteel geprocedeerd door de NAZ-stichting, een vrijwilligersorganisatie die seropositieven en aidsslachtoffers helpt. Volgens NAZ-coördinator Anjali Gopalan hangt de wet ook als een zwaard van Damocles boven organisaties als de NAZ-stichting. De stichting zou willen dat Indiase wetgever alle wettelijke bezwaren uit de weg ruimt voor seksuele betrekkingen tussen volwassenen die daarmee instemmen. (PD)