Goedkope olie vervuilt het pittoreske Gibraltar

Die methode –“bunkering” in het jargon– heeft echter ook risico’s. Eind 2010 sloeg een van de mobiele pompen op drift door een storm. Op het nippertje kon worden vermeden dat duizenden liters olie de zee instroomden. Gibraltar minimaliseert dat soort voorvallen doorgaans, kleinere incidenten worden zelfs helemaal niet gerapporteerd. In juni 2010 kwam de regionale overheid van Andalusië naar buiten met een rapport waaruit bleek dat Gibraltar schepen toelaat die niet aan de internationale veiligheidsnormen voldoen.

Milieugroeperingen zijn allesbehalve opgezet met de gang van zaken. ‘In dit gebied leven grote aantallen dolfijnen, walvissen en zeevogels’, zegt Janet Howitt van Environmental Safety Group Gibraltar. ‘Maar de economische belangen zijn gewoon te groot om de bunkering te stoppen. Vlak voor de bankencrisis heeft de Banco Santander nog geïnvesteerd in een olieopslagplaats hier vlakbij in San Roque. Sommige schepen negeren ook vaarroutes om tijd te winnen, waardoor ze door de habitat van veel dieren varen.’

De Spaanse overheid speelt een dubbele rol in het verhaal: enerzijds verbiedt ze bunkering in Spaanse territoria, anderzijds stimuleert ze de werkgelegenheid in de petroleumsector. Howitt: ‘Vergeet niet dat er in de wijde omtrek, en daar tel ik ook Marokko bij, veel werkloosheid is. Havens in de buurt hebben er dus voordeel bij dat dit proces doorgaat’, aldus Howitt.

Bunkering is sinds 2002 exponentieel toegenomen. Gibraltar werd toen financieel onafhankelijk van Groot-Brittannië en moest een manier vinden om zelfbestuur te financieren. Bunkering werd een succes en de overheid bestudeert nu de mogelijkheid om aan de oostkant van het schiereiland, waar momenteel nog geen havenactiviteiten plaatsvinden, hetzelfde op gang te brengen. Tot grote onvrede van milieugroeperingen en inwoners aan beide kanten van de baai.