Europese Unie inspireert Taiwan

Taiwan is de facto onafhankelijk maar wordt door China beschouwd als een opstandige provincie. De relatie tussen beide landen, die ooit een burgeroorlog uitvochten, is de laatste jaren aanzienlijk verbeterd, met name door de handel, maar de toekomst van Taiwan blijft een heet hangijzer.

China blijft streven naar een hereniging en heeft het gebruik van geweld nooit afgezworen. De huidige machthebbers in Taiwan hebben ingezet op economische toenadering en stopten de politieke gesprekken in de koelkast. Ze hebben inmiddels vijftien akkoorden getekend met Beijing, gaande van postakkoorden over communicatie tot academische uitwisseling.

Korte termijn

Maar deskundigen waarschuwen dat dat op lange termijn mogelijk problemen geeft. Ze wijzen er op dat de EU een sterke mate van integratie bereikte op basis van wederzijdse erkenning. “Er zijn bepaalde voorwaarden voor het EU-model”, zegt Thomas Diez, hoogleraar Politieke Wetenschappen aan de Universiteit van Tubingen in Duitsland. “Als je in de Straat van Taiwan het probleem van de soevereiniteit niet oplost, dan riskeer je het hele proces van toenadering op het spel te zetten.”

Dai Bingran van het Centrum Europese Studies aan de Universiteit van Shanghai is het daar niet meer eens. “De toekomstige generaties moeten dat probleem oplossen”, zegt hij. Soevereiniteit wordt bovendien steeds minder belangrijk in de EU, zegt Bingran. “Over veertig of vijftig jaar is het misschien helemaal geen probleem meer. Op dat moment zijn er zoveel internationale akkoorden, en bij elk akkoord geven we een beetje van onze soevereiniteit op.”

De Taiwanese oppositiepartij DPP blijft sceptisch over welke toenadering dan ook, omdat die “onvermijdelijk leidt tot een politieke hereniging op China’s voorwaarden.” Tsai Ing-wen, de DPP-kandidaat in januari, vindt dat de heersende partij KMT veel te hard van stapel loopt en de Taiwanese onafhankelijkheid in het gevaar brengt.