Eucalyptus kan klimaatkampioen van Kenia worden

Peter Nyaga bekijkt zijn vier jaar oude eucalyptusaanplant op een helling in de buurt van Thangathi, een dorp in Kenia. Hij plantte de bomen om de erosie binnen de perken te houden, maar de bomen zelf vertegenwoordigen stilaan ook een kapitaaltje. Binnen drie jaar zijn ze volgroeid, en dan zijn ze per stuk ongeveer 65 euro waard. Ze kunnen gebruikt worden als timmerhout, als telefoonpalen of om er houtskool van te maken.

Waar Naga nog geen rekening mee houdt, is de bijdrage die zijn bomen leveren aan de strijd tegen de opwarming van het klimaat. Groeiende gewassen leggen CO2 vast en helpen op die manier het broeikaseffect in te perken. Volgens een studie van het Keniaans Instituut voor Bosonderzoek (KEFRI) dat nog loopt, doet eucalyptus dat veel beter dan andere boomsoorten.

In de studie worden drie exotische boomsoorten die veel in Kenia worden aangeplant, vergeleken met wijdverbreide inheemse cedersoorten. Volgens de eerste resultaten bindt een hectare met de soort Eucalyptus saligna in de Centrale Provincie over een periode van acht jaar 337 ton koolstof. Een even grote aanplant met Pinus patula, een exotische den, slaat maar 99 ton op, de cypressensoort Cupressus lusitanica zelfs maar 73,3 ton. Plaatselijke cedersoorten deden nog slechter met amper 55 ton.

Dorstige bomen

Maar op sommige plaatsen verbruiken eucalyptusbomen veel water. Dat is een probleem in een land als Kenia, dat volgens de voorspellingen van het VN-klimaatpanel steeds meer met droogte zal af te rekenen krijgen. In 2009 liet minister van Milieu John Michuki alle eucalyptusbomen in de buurt van waterlopen en meren rooien om water te sparen. Exotische boomsoorten mogen in Kenia niet dichter dan 30 meter bij waterlopen of meren aangeplant worden. Volgens experts verbruiken eucalyptusbomen die op drogere plaatsen groeien, veel minder water.

Onderzoekers van het KEFRI berekenen nu de prestaties van nog tien andere inheemse soorten. Ze zijn ook betrokken bij de ontwikkeling van internationaal aanvaarde berekeningswijzen om de CO2-opslag door bomen vast te stellen. Op die manier kan er in de toekomst een nauwkeurige hoeveelheid koolstofkredieten worden toegewezen aan boeren die bepaalde soorten bomen planten. Dat systeem zou kunnen helpen de grootschalige aanplant van bomen te financieren.