China van levensbelang voor Latijns-Amerikaanse economie

Vergeleken met het “verloren decennium” van de jaren tachtig en de milde, stabiele groei die de jaren negentig grotendeels kenmerkte, werden in de eerste tien jaren van de 21ste eeuw aanzienlijk hogere groeicijfers opgetekend. Ook stegen de prijzen van basisproducten, de instroom van kapitaal groeide en de armoede nam sterk af. Meer dan vijftig miljoen Latijns-Amerikanen wisten tussen 2002 en 2008 aan de armoede te ontsnappen. Voor het einde van dit jaar zullen dat er naar verwachting nog eens vijf miljoen zijn.
 
In 2010 bedroeg de economische groei in de regio 6 procent en in 2011 zal de groei vermoedelijk 3,5 tot 4,5 procent bedragen.

Dat de regio ondanks de wereldwijde economische crisis grotendeels stabiel bleef, is voor een belangrijk deel te danken aan de onstilbare honger van China naar producten uit Latijns-Amerika.
 
De overgang naar een bloeiend handels- en investeringspartnerschap verliep snel. In 1990 werd nog nauwelijks handel gevoerd tussen de twee regio’s. Vorig jaar schatte de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en het Caraibische Gebied (Eclac) dat China in 2015 de op een na grootste handelspartner voor de regio kan worden. China is al de belangrijkste handelspartner voor Brazilië, Chili en Peru.

Groei op lange termijn

Sommige experts van de Wereldbank waarschuwen dat de “Chinese Connectie”, die geleid heeft tot snelle groei, echter ook het zaad van een ineenstorting in zich draagt.

In ‘Latin America and the Carribean’s Long Term Growth: Made in China?’, concluderen ze dat de Chinese rol in Latijns-Amerika structureel moet veranderen, wil die blijvend zijn.

“Er is weinig bewijs voor dat China een rol kan spelen bij het bevorderen van de productiegroei in Latijns-Amerika”, zei Augusto de la Torre, econoom van de Wereldbank voor Latijns-Amerika, gisteren (dinsdag) tijdens een persconferentie. 

“In de context van de doffe economische prestaties in de VS en Europa, is de belangrijkste vraag of de Latijns-Amerikaanse relatie met China een relatie kan worden die leidt tot groei op lange termijn”, zei hij.

“Of deze groei duurzaam zal zijn, hangt af van de manier waarop Latijns-Amerikaanse regeringen hun macro-economische beleid formuleren en hun groeiende reserves gebruiken”, zegt Margaret Myers, programmadirecteur bij Inter-American Dialogue.

“Sommige landen, zoals Chili, voeren een gezond macro-economisch beleid en investeren in sociale programma’s gericht op groei op lange termijn. Andere landen zijn minder verstandig”, zegt ze.

Grondstoffen

“Latijns-Amerika kan niet blijven rekenen op snelle groei van de vraag uit China”, zei Mauricio Cárdenas, directeur van het Latin America Initiative van het Brookings Institute, eerder deze maand.

“Latijns-Amerika moet nadenken over manieren om zelf meer groei te genereren”, zei hij. Omdat de Chinese vraag zich vooral richt op grondstoffen voor de industrie en brandstof voor het groeiend aantal Chinezen dat een auto aanschaft, kan de afhankelijkheid van Latijns-Amerika snel afnemen.

“Als de Chinese groei afneemt, en tragere groei gepaard gaat met een afname van de vraag naar grondstoffen, kan dit desastreuze gevolgen hebben voor sommige Latijns-Amerikaanse landen”, zegt Myers.