Campagne tegen illegale wapenhandel van start

De campagne stuit op weerstand bij kleine boeren die wapens verhandelen, zoals de Kenyaanse Yusuf Abdi. Ik weet dat velen sterven door mijn geweren, maar tegelijkertijd levert het mij en mijn gezin een inkomen op, aldus Abdi.
Hij verdient per verkocht geweer 75 tot 110 euro. Zijn koopwaar varieert van AK-47 tot G3-mitrailleurs. Hij verzamelt zijn handelswaar in door oorlog verwoeste landen als Soedan, Somalië, Oeganda, Ethiopië en Eritrea. De Keniaanse overheid doet niets om ons te beschermen, dus moeten we het wel zelf doen, legt Abdi uit. Er zijn duizenden Abdis in de streek, samen goed voor de verspreiding van miljoenen wapens die angst, terreur en dood zaaien in Kenia en in de aanpalende landen. Ongeveer 300.000 kindsoldaten dragen bij tot een vaak willekeurig en brutaal gebruik van de vuurwapens.

De campagne van Amnesty International, Oxfam en het IANSA wil wereldwijd zoveel mogelijk regeringen overtuigen van de noodzaak om de wapenhandel aan banden te leggen en op te treden tegen de illegale wapenverkoop. De campagne wordt gelanceerd in 65 landen, waarvan 13 in Zwart Afrika. De initiatiefnemers willen een Verdrag tegen Wapenhandel door zoveel mogelijk landen laten ratificeren tussen nu en 2006. Dat jaar vindt er een grootschalige conferentie van de Verenigde Naties plaats over het gebruik van kleine, conventionele wapens. Maar plaatselijke organisaties in Zwart Afrika die de campagne steunen, benadrukken dat de actie enkel succes zal oogsten als de oorzaken van de illegale wapenhandel aangepakt worden.

De Tana River Platform is één van de plaatselijke organisaties in Noord-Kenia die de bevolking sensibiliseert over het gevaar van illegale wapenhandel. Coördinator Ahmed Sheikh Mohamed wijst de overheid aan als medeverantwoordelijk voor de verspreiding van duizenden wapens. De verwaarlozing en de marginalisering van de bevolking door de staat levert het recept voor conflicten en voor wapenhandel. Als de overheid meer middelen zou vrijmaken om scholing en veiligheid te garanderen, zou de bevolking misschien bereid zijn om haar wapens in te leveren. In de huidige omstandigheden is dat weinig waarschijnlijk. Etnisch geweld, roofovervallen en conflicten over kuddes en graasland zorgen voor chaos en het verlies van een normaal inkomen bij veel families in de streek. Dat brengt mensen als Yusuf Abdi ertoe voordeel te halen uit de situatie en het boeren te vervangen door illegale wapenhandel.

De overheid van Kenia lijkt zich bewust te zijn van het probleem. Om de verdere verspreiding van illegale wapen tegen te gaan, zijn regionale en internationale samenwerking en steun nodig, en hulp bij de ontwikkeling van deze landelijke streken, stelt Stephen Taurus, adjunct-minister van Veiligheid. Naast de voortdurende onrust op het platteland is er nog een andere reden dat er niet snel een einde zal komen aan de illegale wapenhandel. Afrikaanse landen spenderen jaarlijks meer dan 18 miljard euro aan wapens. Illegale wapenhandel is big business in de streek, en de grote vissen in die vijver zullen niet zonder slag of stoot de brui geven aan hun winstgevende activiteit. En zolang zij voortdoen en blijven leveren, waarom zou Yusuf Abdi van job veranderen?