In Calcutta vereren ook hindoes en marxisten “zalige” Moeder Theresa

Rudyard Kipling noemde Calcutta “stad van de verschikkelijke nacht” en een voormalige Indiase eerste minister had het over “een stervende metropool”. Dat alles maakte weinig indruk op de kleine Albanese die er in 1929 als negentienjarige begon les te geven aan een meisjesschool. In 1950 richtte ze met twaalf nonnen haar eigen orde op. Intussen zijn de zusters van liefdadigheid met hun herkenbare witte sari’s met blauwe rand met 4.500 in 133 landen aanwezig.

In Calcutta is “moeder” een begrip. Ze trok door de slums van de miljoenenstad om stervenden op te rapen en een waardig einde te geven in haar hospitaal van het “zuivere hart” of Nirmal Hridaya. Dat kwam er in een orthodoxe hindoebuurt vlak naast de Kalighat-tempel, ondanks fel verzet. De critici verweten moeder Theresa zieltjes te winnen voor het christendom door stervenden op het laatste moment te bekeren.

De atmosfeer in het hospitaal is macaber en deprimerend. De bedden zijn gevuld met terminale zieken die zijn aangevoerd vanop de straat. “Ze krijgen een schoon bed en medicijnen om hen in waardigheid te laten sterven”, zegt Shayak, een vrijwilliger van het St. Xavier-college. “Hun godsdienst is voor ons niet van belang”. Volgens de instructies van moeder Theresa krijgt elke stervende de laatste rituelen volgens zijn eigen godsdienst toegediend.

Theresa’s graf in wit marmer is intussen uitgegroeid tot een heiligdom voor de buurtbewoners, ongeacht hun religie. Ouders plaatsen hun pasgeboren kind op het graf en vragen moeder Theresa om een lang en gelukkig leven. Op het graf staat ook een doos die tot de rand gevuld is met verzoekjes. De mensen zijn ervan overtuigd dat de overledene problemen kan oplossen en wensen doen uitkomen.

“Het is niet belangrijk dat zij christen was en ik hindoe ben”, zegt Rajan Kumar Gupta. De sigarettenverkoper met rode stip op het voorhoofd is een devote hindoe en bidt elke dag tot Shiva, de god van vernieling en wedergeboorte. “Als ze ooit een heilige wordt, zal ik zonder problemen ook tot haar bidden.”

Zelfs de communisten die in de deelstaat West-Bengalen al 26 jaar de lakens uitdelen, zijn geroerd door het eerbetoon dat moeder Theresa te beurt valt. Zij hebben per uitzondering toegestaan dat de ordestichtster op het plein voor het hoofdkwartier van de zusters begraven werd, in plaats van op een kerkhof. “Als communisten voelen we mee met haar werk voor armen en marginalen”, zegt minister voor Welzijn en Minderheden Mohammad Salim, “Dat verdient groot respect”.

Rahul Bedi

xml=7

Ref: ap cr