'Bush geeft Sharon de vrije baan'

De beweging Americans for Peace (APN), een in meerderheid joodse actiegroep, die in 1993 zeer nadrukkelijk de Oslo-akkoorden steunde, waarschuwde dat de door Sharon aangekondigde eenzijdige stappen zullen leiden tot een unilaterale
annexatie van Palestijns grondgebied. APN hecht ook weinig geloof aan de uitspraak van de Israëlische premier dat hij een begin wil maken met de ontmanteling van een aantal joodse nederzettingen. Sharon zei dat deze ontmanteling nodig was voor de veiligheid van de inwoners van deze kolonies.
In het verleden heeft Sharon al herhaaldelijk een dergelijke maatregel aangekondigd, zegt Debra DeLee, de voorzitster van APN, maar daar is nooit wat van gekomen. Als het over de nederzettingen gaat, moet Sharon op zijn daden worden beoordeeld, niet op zijn woorden.

Debra DeLee had ook scherpe kritiek op de bouw van de zogenaamde security barrier (de veiligheidsbarrière, in feite een acht meter hoge muur is die de Palestijnse bezette gebieden scheidt van de staat Israël). De plannen voor de bouw van veiligheidsbarrière leidden niet tot een scheiding, maar tot een annexatie van Palestijns gebied. Zij wees erop dat het reeds gebouwde deel van Sharons muur tot diep in het Palestijnse grondgebied loopt, waardoor duizenden Palestijnen in de door Sharon uitgestippelde defensiezone terechtkomen.

James Zogby, directeur van het Arab American Institute (AAI), een andere bekende vredesactivist in de Verenigde Staten, is van oordeel dat de toespraak van Ariel Sharon volledig overeenstemt met zijn plan op lange termijn om grote delen van de Westelijke Jordaanoever te annexeren. Sharon heeft alleen maar gezegd wat hij al heel de tijd doet: unilateraal optreden om nieuwe grenzen vast te leggen waardoor de Palestijnse gemeenschap nog meer schade lijdt en de kansen op vrede nog kleiner worden, aldus Zogby. Hij nam ook de dubbelzinnige houding van de Amerikaanse regering scherp op de korrel. Aanvankelijk had Scott McClellan, de woordvoerder van president George W. Bush verklaard dat Washington zich zou verzetten tegen elke eenzijdige actie die het door de VS gesteunde stappenplan (road map) in gevaar kan brengen. Enkele uren later werd deze woordvoerder door het Witte Huis al teruggefloten en bleek de Amerikaanse overheid wel steun te verlenen aan het door Sharon aangekondigde unilateralisme.

James Zogby: Naar goede gewoonte toont de Amerikaanse overheid zich aanvankelijk bezorgd over eenzijdige acties, om daarna weer voluit achter de Israëlische regering te gaan staan. Al drie jaar zeggen de Amerikanen dat ze het vredesproces steunen, maar in de praktijk hebben ze concreet nog niets ondernomen, tenzij constant druk uitoefen op de Palestijnen, de zwakke partij in dit conflict.

In Europa daarentegen is er wel ernstige bezorgdheid over de uitspraken van de Israëlische premier. De Europese leiders tonen zich steeds ongeruster over de toenemende antiwesterse stemming in het Midden-Oosten en binnen hun eigen islamitische gemeenschap. Europese leiders hebben in meerderheid zeer gunstig gereageerd op het Vredesinitiatief van Genève, dat op 1 december laatstleden werd voorgesteld. Dit zeer gedetailleerde plan voor vrede tussen Palestijnen en Israëli’s en een twee-staten-oplossing werd uitgewerkt door Yossi Beilin, de voormalige Israëlische minister van Justitie, en Yasser Abed Rabo, de Palestijnse minister van Informatie. Beide politici werden inmiddels in Washington ontvangen door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Colin Powell. Maar Condoleezza Rice, de veiligheidsadviseur van president Bush, weigerde een gesprek met het Israëlisch-Palestijnse duo. Ook dat werd door de commentatoren geduid als een zeer dubbelzinnige houding van de Amerikaanse regering. Enkele dagen later nam president Bush alle twijfel hieromtrent weg, toen hij verklaarde dat Washington alleen in het stappenplan van het kwartet geïnteresseerd is.