Boeddhistische monniken in Myanmar steunen uitwijzing Rohingya’s

Volgens schattingen van de VN leeft er een minderheid van ongeveer 800.000 Rohingya’s in Myanmar (voorheen Birma). Zij leven vooral in Rakhine, een grensstaat met Bangladesh. Volgens de overheid van Myanmar wordt de Rohingya-minderheid gevormd door illegale immigranten uit dit moslimland, maar in Bangladesh bestaat deze bevolking uit een grote groep staatlozen. De minderheid wordt al decennia geviseerd door zowel het regime als door de Rakhine’s en is intussen zeer verarmd. Sinds juni is er geweld uitgebroken tussen deze Rohingya’s en de lokale etnische bevolking. Daarom stelde president Thein Sein in juli voor om de Rohingya’s het land uit te sturen.

‘Verlos uw vaderland’

Boeddhistische monniken in Mandalay, de tweede grootste stad van Myanmar, kregen van het regime toestemming om een mars te houden om hun steun voor dit voorstel te uiten. Het is niet de eerste keer dat de monniken hun politieke visie uiten. In 2007 namen de monniken nog het voortouw in grootschalig protest tegen het regime in Myanmar. Leider U Wirathu verklaarde ten opzichte van het persagentschap AFP dat de monniken ‘de wereld wilden laten weten dat Rohingya-minderheid niet tot de minderheidsgroepen in Myanmar behoort’. Wirathu werd in 2003 veroordeeld voor het verspreiden van anti-moslimgeschriften. Hij kreeg hiervoor 25 jaar cel, maar werd in januari onder amnestie vrijgelaten.

De monniken hebben op deze manier dus openlijk steun verleend aan de president. Sommigen deden dit letterlijk door een spandoek te dragen met de woorden: ‘Verlos uw vaderland Myanmar door de president te steunen’. Anderen spraken hun ontevredenheid uit over Tomas Ojea Quintana, gezant voor de Verenigde Naties (UN). Hij wordt ervan beschuldigd de Rohingya’s te bevoordelen ten koste van de boeddhisten. De demonstranten klagen ook algemeen de te grote inmenging van de internationale gemeenschap in de staat Rakhine aan.

Openheid

De demonstratie toont aan dat de kloof tussen de etnische groepen in de regio zeer groot is. Sinds het bewind meer openheid predikt, is het gemakkelijker geworden om haatgevoelens te verspreiden via de media. Nieuws wordt nog steeds gecensureerd, maar in mindere mate. Bovendien is het internet een ruimte geworden waarin Rakhine gemakkelijker kwaad kunnen spreken over Rohingya-minderheid, waardoor agressie zich sneller kan verspreiden.

Oppositieleidster en Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi neemt het nauwelijks op voor de Rohingya’s. Tijdens haar rondreis door Europa in juni weerde ze elke vraag over deze problematiek. Op de vraag of de Rohingya’s staatsburgerschap moesten krijgen in Myanmar, antwoordde ze dat ze het niet wist. Analisten stellen dat Aung San Suu Kyi lokaal weinig te winnen heeft bij een uitspraak over dit onderwerp. Zij is nu namelijk geen politieke dissidente meer, maar een volbloed politica. Het feit dat zij deze kwestie negeert, leidt echter tot zeer veel protest vanuit mensenrechtenbewegingen en vanuit de Rohingya-minderheid zelf.