Bezoek Carter misschien aanzet tot verenigde oppositie
Het bezoek van Jimmy Carter, voormalig president van
de Verenigde Staten, aan Cuba is een opsteker voor politieke dissidenten op
het eiland. Carter sprak tijdens een televisietoespraak zijn steun uit voor
het Project Varela, dat mogelijk als gemeenschappelijk platform kan dienen
voor de hopeloos verdeelde oppositie. Sommige critici van het regime vrezen
evenwel dat de openheid en tolerantie van korte duur zullen zijn. Zolang de
oppositie niet wettelijk worden erkend, zal er niets veranderen, zo luidt
het.
de Verenigde Staten, aan Cuba is een opsteker voor politieke dissidenten op
het eiland. Carter sprak tijdens een televisietoespraak zijn steun uit voor
het Project Varela, dat mogelijk als gemeenschappelijk platform kan dienen
voor de hopeloos verdeelde oppositie. Sommige critici van het regime vrezen
evenwel dat de openheid en tolerantie van korte duur zullen zijn. Zolang de
oppositie niet wettelijk worden erkend, zal er niets veranderen, zo luidt
het.
Dalia Acosta en Patricia Grogg . 17 mei 2002
Carter ontmoette donderdag opnieuw een twintigtal dissidenten. Onder hen was
Vladimiro Roca, die pas op 5 mei werd vrijgelaten uit de gevangenis waar hij
vastzat voor ondermijning van het staatsgezag. Roca was de leider van de
groep van 4, een groep dissidenten die in 1997 haar handtekening zette
onder een document met als titel Het vaderland is voor iedereen. Dat
document riep op tot politieke hervormingen en een boycot van de
verkiezingen.
De andere leden van de groep, Félix Bonne, Martha Beatriz Roque en René
Gómez, waren al eerder vrijgelaten en werden eveneens door Carter ontvangen.
De ex-president sprak verder met Elizardo Sánchez, vorzitter van de Cubaanse
Commissie voor Mensenrechten en Nationale Verzoening, en met Oswaldo Payá,
leider van de Christelijke Bevrijdingsbeweging.
Die laatste is de man achter het Project Varela, een initiatief van 119
oppositiegroepen waarnaar Carter in zijn toespraak verwees. Het project is
een petitie met 11.000 handtekeningen waarin een referendum wordt gevraagd
over de vrijheid van meningsuiting en vergadering, over nieuwe
verkiezingswetten, amnestie voor politieke gevangenen en meer vrijheid voor
privé-initiatief.
Het Project Varela wordt mogelijk gemaakt door artikel 88 van de Cubaanse
grondwet. Dat geeft burgers het recht zelf wetsvoorstellen te formuleren,
wanneer 10.000 stemgerechtigden hun handtekening zetten. Wanneer de Cubanen
hun recht gebruiken om op vreedzame wijze hun wetten te veranderen door te
gaan stemmen, zal de wereld zien dat de Cubanen zelf en niet de
buitenlanders over de toekomst van het land beslissen, zei Carter dinsdag
in zijn toespraak, die in het hele land op televisie te zien was. De
ex-president nam ook het gebrek aan burgerrechten en democratie op de korrel
op een manier die tot dan toe in Cuba ongezien was.
Voor vele Cubanen was dat het eerste wat ze hoorden over het Project Varela,
dat door de Cubaanse media was doodgezwegen. De regering van Fidel Castro
heeft niet officieel gereageerd op de toespraak van Carter, maar
woordvoerders hebben het plan Varela herhaaldelijk afgedaan made in the
US.
In diplomatieke kringen leeft de hoop dat het project het begin kan zijn
voor een verenigde oppositie in Cuba. Sommige dissidenten vrezen evenwel dat
voor een overgang naar democratisch, grondwettelijk regime een aantal
noodzakelijke voorwaarden niet zijn vervuld. We denken niet dat de regering
een initiatief zal erkennen wanneer ze de initiatiefnemers geen wettelijke
status wil geven, stelt Manuel Cuesta Murúa van de Cubaanse
Democratisch-Socialistische Stroming. Cuesta Murúa, die donderdag ook door
Carter werd ontvangen, vindt dat hervormingen moeten beginnen met de
legitimering van de oppositie.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2797 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Reportage
-
Nieuws
-
Commentaar
-
Extra
-
Nieuws