Aids bombardeert 220.000 Noord-Thaise grootouders weer tot ouders

Boon Srimai genoot van een rustige oude dag. Tot drie jaar geleden. Op enkele maanden tijd overleden zowel haar 34-jarige zoon als zijn vrouw aan aids. Boon was toen 60, en plots ruste de opvoeding van haar kleindochter Methini volledig op haar schouders. Ze doet het met liefde, maar het is niet gemakkelijk, want ik word oud en we hebben weinig geld.

Alleen al in Boon’s dorpje aan de voet van de noordelijke Thaise heuvels zijn er nóg drie andere oudere vrouwen die voor hun kleinkinderen instaan. In totaal zouden er zo’n 220.000 mensen in dit geval zijn. Soms zijn de kleinkinderen onder hun hoede nog baby’s, soms al tieners.

In Thailand zijn het normaal gezien de volwassen kinderen die hun ouders onderhouden eens die een dagje ouders worden. Maar aids haalt dat systeem helemaal onderuit. Het is een erg trieste situatie voor deze mensen, zegt Apideth Chairacha, de projectcoördinator van het Community Care Network, een niet-gouvernementele organisatie die in de streek 150 oudere mensen in deze situatie bijstaat. Op een tijdstip dat ze rustig aan zouden moeten doen, zien ze zich genoodzaakt te werken, eender wat, om genoeg geld te verdienen om voor de weeskinderen te zorgen.

Thailand telt volgens het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties zo’n miljoen mensen met HIV, en sinds het begin van de pandemie overleden al bijna 460.000 mensen. Maar het effect van aids op oudere mensen staat niet op de agenda, niet in Thailand en ook niet in andere landen. Dat zegt Godfred Paul, de projectverantwoordelijke voor Azië van HelpAge International. Overheden geven oudere mensen die lijden onder de gevolgen van aids bitter weinig steun. En ook de internationale donorgemeenschap niet.

De organisatoren van de internationale aids-conferentie in Bangkok vorig jaar waren de eersten die het thema opnamen. Maar volgens Paul heeft zich dat niet vertaald in concrete maatregelen. (ADR)