2003 wordt erop of eronder voor anti-FTAA beweging

Vechten tegen de FTAA is vechten tegen annexatie en armoede, zo staat het
in de slotverklaring van de tweede Halfrondvergadering van de Strijd tegen
de FTAA. De tekst werd ondertekend door meer dan 1000 delegaties uit een
veertigtal landen. Ze bespraken strategieën om de onderhandelingen over de
vrijhandelzone te doen ontsporen en spraken af om protestmiddelen als
betogingen, stakingen en wegblokkades zoveel mogelijk regionaal te
organiseren.

De Vrijhandelszone van de Amerika’s (FTAA) is een door de VS gelanceerd
voorstel voor een vrijhandelszone die alle landen van Noord- en
Latijns-Amerika - 34 in totaal, maar zonder Cuba - zou omvatten. Er werd al
een principieel akkoord bereikt en een voorlopig tijdsschema opgesteld:
vanaf 1 januari 2005 moeten de handelsbarrières voor bepaalde producten
verdwenen zijn.

Een coalitie van linkse politici, vakbondsmensen, ngo-medewerkers,
priesters, inheemse leiders en mensenrechtenactivisten willen de oprichting
van de FTAA alsnog verhinderen. De komende maanden willen ze een intensieve
informatiecampagne organiseren. De deelnemers aan de vergadering in Havana
stemden in met het plan om een debat af te dwingen in hun nationale
parlementen over de vrijhandelzone. Daarnaast willen ze de FTAA- en
WHO-onderhandelingen, die zich achter gesloten deuren afspelen, van zo nabij
mogelijk volgen. De FTAA wordt ook een belangrijk agendapunt op het Wereld
Sociaal Forum, dat van 23 tot 28 januari doorgaat in de Braziliaanse stad
Porto Alegre.

De Cubaanse regering is voorlopig de enige regering die zich expliciet
verzet tegen de FTAA. De ware bedoeling van het Amerikaanse voorstel is
doordringen tot de Latijns-Amerikaanse markten en de nationale producenten
verpletteren om zijn gigantisch handelstekort (364 miljard dollar) goed te
maken, zo verwoordt Osvaldo Martínez, de directeur van het Cubaanse
Onderzoekscentrum voor Wereldhandel, het officiële Cubaanse standpunt.
President Fidel Castro was aanwezig bij een deel van de vergaderingen en
riep de anti-FTAA beweging op om politieke partijen in de strijd te
betrekken. Het is erg belangrijk dat (de civiele gemeenschap en de
politiek) de handen in mekaar slaan.