We moeten, moeten, moeten zoveel en we mogen vooral niet mekkeren. En zeker niet op reis en al helemaal niet bij die arme Afrikaantjes. Toch?

In Lubumbashi op straat wordt voedsel verkocht. Voor verkopers een bron van inkomsten, voor klanten soms de enige maaltijd. De les nutritionele antropologie besprak het fenomeen en haar implicaties, ik toetste aan de realiteit.

'We zijn wat we eten' en ik ben wat ik eet. In het kader van antropologische en andere studies doe ik onderzoek naar identiteitsconstructie op basis van voedselkeuzes. Vandaag in Lubumbashi leerde ik weer heel wat bij, mijn hoofd ging er van verder denken.

‘Mijn naam is Alain-René Nday Kabelo, zoon van Kitanika Kasongo Thérèse, kleinzoon van Kapapa Mukanda Bantu.’ Hij zegt het met enige fierheid in de stem. Ik noteer, vlak onder de potloodtitel 'Voedsel in Katanga', al weet ik nog niet hoe de legende van M'siri, koning der Bayeke, verband houdt met mijn onderzoek.  ...