Over heel Latijns-Amerika nemen vrouwen een rol op als voorvechtster voor ecologische en sociale rechtvaardigheid. ‘Als we de verschillende sociale gevechten niet samen aangaan, zal het heel moeilijk zijn het onrecht in de wereld te bestrijden.’

Begin november opende de Ethiopische regering een gewapend offensief tegen de opstandige regio Tigray. Drie jonge Ethiopiërs in België vertellen hoe zij het conflict in hun moederland ervaren.

‘Het is mijn verantwoordelijkheid om het Joodse verleden van Mosoel te herontdekken om het terug te geven aan de stad’, vertelt de Iraakse historicus Omar Mohammed. Dat verleden raakte in de vergetelheid na de grote uittocht van midden vorige eeuw.

Tien jaar na de revolutie die het startschot gaf voor de Arabische Lente, blijft het hervormen van de gewelddadige veiligheidsdiensten een geladen politiek strijdpunt in Tunesië.

Afghanistan is een van de minst vreedzame landen ter wereld, en toch duwen Europa, Turkije en de omliggende landen mensen op de vlucht graag terug. De Europese Commissie maakt zich zelfs op om een onduidelijk akkoord met Afghanistan te vernieuwen, over de terugname van afgewezen Afghaanse asielaanvragers.

Waarom biedt Litouwen onderdak aan de gevluchte Belarussische presidentskandidate? Wat wil het bereiken met zijn steun aan de opposanten en activisten uit buurland Belarus? MO* zocht het uit.

‘Ik denk niet dat de Ethiopische troepen het vluchtelingenkamp zullen betreden’, zegt Tecle, die in de noordelijke Ethiopische stad Shire woont. ‘Maar ik zag wel met eigen ogen hoe soldaten van Eritrea hier door de straten trekken.’ Net voor het regime dat die soldaten aanstuurt zijn de Eritreeërs er gevlucht.

Veertig jaar lang wachtte de Spaanse justitie op de uitlevering van Jaione, de Baskische activiste die in ons land verbleef. Ze verschijnt straks in Spanje voor een tribunaal waar de straffen per honderd jaar worden uitgedeeld. Krijgt ze een eerlijk proces? Niet alleen haar advocaat Paul Bekaert heeft daar ernstige twijfels over.

Een herhaling van de geschiedenis lijkt haast onafwendbaar in de Ethiopische provincie Tigray. Maar een verrassing was het allerminst. Want heel wat etnische minderheden huiveren bij het idee dat hun regio’s weer in een met strakke hand geregeerde eenheidsstaat worden ingepast.

In de stroom aan coronanieuws, dreigt de oorlog in Jemen te verdrinken. Het geweld laait weer op, terwijl COVID-19 en cholera haast ongecontroleerd over het land razen en voor een deel van de bevolking de hongerdood nabij is.

Sinds vorige week vindt een nieuwe escalatie plaats in het bevroren conflict tussen Armenië en Azerbeidzjan over de regio Nagorno-Karabach. Voor het eerst sinds 1994 riepen beide partijen hun reservetroepen op.

Oud-strijders uit Syrië duiken op in de conflicten in Afrin, Libië en nu ook in Nagorno-Karabach, Azerbeidzjan. En dat is geen toeval. Ze zijn de exponent van het beleid van Turks president Erdoğan, die de duizenden werkloze adrenalinebommen inzet als huurlingenleger in buitenlandse conflicten.