In een vluchtelingenkamp in het noorden van Libanon moeten Syrische vluchtelingen in erbarmelijke omstandigheden overleven. De plaatselijke bevolking is de vluchtelingen ook liever kwijt dan rijk.

In de Zuid-Libanese stad Sidon vallen drie doden en minstens vijf gewonden tijdens wederzijdse beschietingen tussen Soennieten en Sjiieten. De Syrische kwestie verhoogt de spanningen in sektarisch versnipperd Libanon.

Volgens UNHCR is Libanon het derde land in de regio dat de kaap van 100.000 Syrische vluchtelingen overstijgd. Op 22 oktober waren er 101.283 geregistreerde en op registratie wachtende vluchtelingen op het Libanese grondgebied.

Libanon glijdt steeds verder af naar een mislukte of "gefaalde staat", nu de chaos in Syrië ook over de grens oversteekt.

Zowel in het soennitische noorden als in het sjitische zuiden van Libanon worden café's, clubs en slijters steeds vaker bedreigd of zelfs aangevallen door moslimextremisten. Dat is nieuw fenomeen in een land dat bekend is om zijn uitgaansleven.

De Libanese dorpen Ersal en Qaa, vlakbij de Syrische grens, worden ongewild meegetrokken in het Syrische geweld. Het gebied, waar vluchtelingen en strijders dekking hebben gezocht, wordt sinds kort bestookt door het Syrische leger.

Op de tweede verdieping van een uitgeleefd gebouw in het Libanese Tripoli, in het soennitische bolwerk Bab el-Tabbaneh, klinkt gezang. Jonge Libanezen zingen luidkeels 'Yalla Erhal Ya Bashar' (Kom op, vertrek Assad), bedoeld voor de Syrische president Bashar al-Assad.

Syrische activisten die de repressie in hun eigen land ontvluchten, krijgen het in buurland Libanon nauwelijks beter. Ze worden er bedreigd en geslagen, en volgens mensenrechtenorganisaties zijn al meer dan tien mensen verdwenen.

Vijf jaar na de oorlog tussen Israël en Libanon ligt het zuiden van Libanon nog veel clustermunitie. Op miljoenen vierkante meters kan een verkeerde stap dodelijk zijn. Er vielen al meer dan vierhonderd slachtoffers, meestal onder de burgerbevolking.

De aanklachten van het Hariri-tribunaal tegen vier leden van Hezbollah die verdacht worden van betrokkenheid bij de bomaanslag op de Libanese premier Rafik Hariri in 2005, roepen heel wat vragen op. Niet omdat het om indirect bewijsmateriaal gaat, wel omdat het bewijs gebaseerd is op een foute premisse, zeggen experts.

In het altijd woelige Libanon probeert de regering steun te vinden voor een nieuwe kieswet. Experts zijn gematigd optimistisch over een nieuw voorstel. Of er voor het wetsvoorstel een meerderheid gevonden kan worden is maar de vraag.

Leden van de Syrische oppositie verdwijnen op mysterieuze wijze in Libanon, waar het Syrische leger en de veiligheidsdiensten tijdens de bezetting van het land, tussen 1976 en 2005, sterk aanwezig waren.