Misschien hebben we een ander soort vernuft nodig voor de wereld van morgen, waarbij we het woord vooruitgang redden uit de klauwen van een vernietigende moderniteit.

Terwijl haar medemensen puffen en kreunen op de warmste zomerdagen, gaat MO* columniste Bieke Purnelle gezwind aan het huppelen van zodra het kwik boven de Belgische gemiddelden uitklimt. Bij de huidige hittegolf krijgt ze het wel heel warm onder de voeten. 

China was lange tijd de slechte leerling van de klas, als het over milieubeleid. Maar het land heeft een bijna onwaarschijnlijke inhaalbeweging gemaakt, schrijft MO*columniste Ching Lin Pang. Misschien kunnen we op dat vlak nog wat van hen leren?

Ja, we kunnen aan onze kinderen zeggen dat er hoop is. Maar dan moeten we het toch eens gaan hebben over vliegen. Er bestaat geen universeel recht op zoveel vliegen als je zelf wilt tegen een zo laag mogelijke prijs. Misschien zou er wel een recht op hoop mogen zijn…

Ik zit met ontwenningsverschijnselen. Zonder kijken schoot ik net nog de baan op. De autoloze zondag zindert duidelijk nog bij me na. Die dag dat de Brusselaar bijt in zijn stad als in een blozende appel. De zon en een stad zonder auto’s, meer heeft een mens niet nodig om een beetje te zweven. De obligate beelden van de fietsers op de Wetstraat zou ...

De hoeveelheid plasticafval die de mens dagelijks in zee uitbraakt, is hallucinant. Een van de vele slachtoffers is Henderson eiland, een stip in de Stille Zuidzee. Dagelijks braakt de zee als een vuilniswagen vol PMD plasticresten uit op het strand van dit eiland.

‘Er zit betonrot in het migratiebeleid. Een migratiepolitiek die louter politiek is, die niet kijkt naar de oorzaken van de vluchtelingenstromen, heeft niets met de realiteit te maken’, schrijft columniste Tine Hens. En ze waarschuwt meteen voor de grote stromen vluchtelingen die nog op gang zullen komen onder invloed van de klimaatvera ...

Bieke Purnelle is niet gelukkig met de dumpingprijzen die grootwarenhuizen hanteren voor producten als boontjes, mango’s en andere groenten en fruit. Want, zo stelt ze, wanneer ons eten en onze kleren bijna gratis zijn, dan betalen anderen én ons milieu een hoge prijs.

De wereld is fundamenteel veranderd, we hebben er nu ook een nieuwe naam voor. We leven in het geologisch tijdperk van het antropoceen, zegt Jan Mertens. Maar hij vraagt zich af of onze instellingen en systemen daar wel klaar voor zijn. Zijn we klaar voor een maatschappelijk antwoord?

We konden het in de krant lezen: jongeren zullen voor het eerst armer zijn dan hun ouders. Dat onze kinderen het beter zullen hebben dan wij is een meer dan normaal verlangen. Maar misschien moeten we wel nadenken over welk "beter" we nastreven.

Warda stelt voor om de maand ramadan te gebruiken om niet alleen te reflecteren over religie, maar ook over hoe religie een rol kan spelen in een ecologisch bewuster leven. De vastenperiode als startpunt voor een groene moslimrevolutie waar ze graag deel van uitmaakt.

De periode van vrede op aarde is aangebroken, zo begint Tobias Leenaert zijn laatste column van 2015. Met de feestdagen in het verschiet, en met de hulp van een oude Griek, een Russische schrijver en een Duitser, onderzoekt hij of er een verband is tussen wat je eet en wie je bent.